Pip Harris
Brits motorcoureur (1927–2013) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Peter Valentine "Pip" Harris (6 augustus 1927 - Bridgnorth, februari 2013) was een Brits motorcoureur in de zijspanklasse.
In navolging van zijn vader Harry en zijn broer John kreeg Pip Harris al snel interesse in motorfietsen. Hij reed zijn eerste seizoen grasbaanraces in 1946 met een zelfbouw motorfiets die bedoeld was voor zandbaanraces en waarvan hij het motorblok opblies.
In 1948 stapte hij over op wegraces met een 596 cc[1] Norton die hij kocht van Jack Surtees, de vader van John Surtees. Hij kocht daarna nog twee 1.000 cc Vincents, maar ging daarna toch terug naar een Norton-Watsonian zijspancombinatie.
In 1955 kocht hij een Matchless en in 1958 stapte hij over op BMW-langeslagmotoren[2]. Omdat hij geen fabrieksrijder was moest hij de motor zelf betalen en dat deed hij samen met Jackie Beeton.
Pip Harris had twee “vaste” bakkenisten: Neil Smith en later Ray Campbell, die hem jarenlang zou blijven vergezellen.
Zijn grootste teleurstelling was dat hij nooit de Sidecar TT op het eiland Man won. Hij werd wel enkele malen tweede en derde. Toch zei hij na zijn actieve jaren dat hij van elke minuut van het racen genoten had. Zijn lievelingsrace was de TT van Assen, waar hij in het seizoen 1960 zijn enige overwinning in het wereldkampioenschap wegrace haalde, samen met Ray Campbell. Ze werden in dat jaar ook derde in het wereldkampioenschap achter Helmut Fath/Fritz Wohlgemut en Fritz Scheidegger/Horst Burkhardt.
Zijn favoriete Britse circuit was Oulton Park, waar hij in 1973 zijn laatste race reed.
Pip Harris werd drie keer Brits ACU-kampioen. Hij was ook de eerste winnaar van de £500 zijspanrace, wat in die tijd voor een privérijder veel geld was.