Portieken van Bologna
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De portieken van Bologna (Italiaans: Portici di Bologna) is de naam waaronder de vele gaanderijen aanwezig in de binnenstad van het Italiaanse Bologna worden aangeduid dewelke tijdens de 44e sessie van de UNESCO Commissie voor het Werelderfgoed op 28 juli 2021 werden erkend als cultureel werelderfgoed en als "portieken van Bologna" werden toegevoegd aan de werelderfgoedlijst.
Portieken van Bologna | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
Gaanderijen in de Via Farini in Bologna | ||
Land | Italië | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
Criteria | iv | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 1650 | |
Inschrijving | 2021 (44e sessie) | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
Geen enkele andere stad in de wereld telt zoveel gaanderijen als Bologna: alles bij elkaar hebben die arcades een lengte van 42 kilometer in het historische centrum, en ze bereiken 62 km wanneer ook de gaanderijen buiten het stadscentrum worden meegenomen. De bescherming als werelderfgoed omvat de volle 62 kilometer arcades, opgedeeld in 12 zones:
- Woongalerijen van Santa Caterina
- Portiekplein van Santo Stefano
- Portiekweg van Galliera
- Portico van Baraccano
- Commerciële arcades van pavaglione en banchi
- Devotionele portiek van San Luca
- Academische arcades van via Zamboni
- Portiek van de Certosa
- Arcades van Piazza Cavour en Via Farini
- Triomfantelijke arcades van Strada Maggiore
- Arcadegebouw van de wijk Barca
- Mambo's portiekgebouw
De gaanderij van San Luca heeft een totale lengte van 3.796 meter, en telt 666 bogen, en zou daarmee de langste portiek van de wereld zijn. Het geheel werd geconstrueerd tussen 1674 en 1721.