Pre-Eyckiaanse kunst
kunststroming / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Pre-Eyckiaanse kunst was een kunstuiting in de schilder- en miniatuurkunst die voorafging aan de periode van de Vlaamse Primitieven en die kan gesitueerd worden in de periode van ca. 1350 tot 1435.[1] De term werd voor het eerst gebruikt door Frédéric Lyna in 1947. Hij refereert aan de beeldende kunst die zich in de Zuidelijke Nederlanden ontwikkelde voor ca. 1420, dus voor Jan van Eyck de Aanbidding van het Lam Gods voltooide.[2] Een meer algemene definitie voor pre-Eyckiaanse kunst is: de kunst die voorafgaat aan de ars nova van de Vlaamse Primitieven.[2]
Vroeger werd dikwijls gesproken over het pre-Eyckiaanse realisme maar moderne onderzoekers vinden deze term misleidend. Realisme doet denken aan een natuurgetrouwe afbeelding van de werkelijkheid. De pre-Eyckiaanse kunst kan beter omschreven worden als het loslaten van de idealisering die gangbaar was in de internationale gotiek.[2]