Redundant array of independent disks

RAID, oorspronkelijk een afkorting voor redundant array of inexpensive disks en tegenwoordig voor redundant array of independent disks, is een dataopslagtechnologie, waarbij meerdere fysieke harde schijven gecombineerd worden tot één of meer logische virtuele opslageenheden met als doel de veiligheid, snelheid en/of capaciteit te vergroten. Feitelijk was RAID het goedkopere antwoord op de zeer kostbare enkelvoudige harde schijf in de mainframecomputer van weleer.

Data worden gedistribueerd over de schijven op verschillende RAID-niveaus, afhankelijk of de fouttolerantie, doorvoersnelheid of capaciteit verhoogd moet worden. De verschillende datadistributieschema's worden aangeduid met de term RAID, gevolgd door een nummer (0 t/m 6). Alle RAID-niveaus groter dan 0 voorzien in een vorm van fouttolerantie, waarbij het falen van een schijf wordt opgevangen door de overige schijven. Redundantie in de informatietheorie is een maat voor het aantal overtollige tekens dat aan een boodschap wordt toegevoegd ten behoeve van het kunnen reconstrueren van het origineel bij digitale verminking van die boodschap. Het begrip is dan ook nauw verwant aan het woord redundant, dat overtollig betekent. Het blijkt logisch dat men voor technische toepassingen de redundantie zoveel mogelijk probeert te minimaliseren.