Robert Walpole
Brits politicus / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Robert Walpole (Houghton, 26 augustus 1676 - Londen, 18 maart 1745), 1e graaf van Orford, was een Brits politicus van de Whig Party en was van 4 april 1721 tot 11 februari 1742 de eerste premier van het Groot-Brittannië (destijds het Koninkrijk Groot-Brittannië).
| Robert Walpole | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Schilderij van Robert Walpole door Jean-Baptiste van Loo in 1740 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 26 augustus 1676 Houghton (Norfolk) | |||
| Overleden | 18 maart 1745 Londen | |||
| Nationaliteit | Vlag van Koninkrijk Groot-Brittannië.svg){kind=small} Groot-Brittannië | |||
| Religie | Anglicaanse Kerk | |||
| Beroep | Politicus | |||
| Carrière | ||||
| 1701-1702 | Leider van het Parlement van Castle Rising | |||
| 1702-1705 | Leider van het Parlement van King's Lynn | |||
| 1705-1708 | Raadgever George van Denemarken | |||
| 1708-1710 | Minister van Oorlog en admiraal van de raad van bestuur | |||
| 1710-1711 | Penningmeester van de Marine | |||
| 1715-1717, 1721-1742 |
Chancellor of the Exchequer (minister van Financiën) | |||
| 1721-1742 | Premier van het Verenigd Koninrkijk | |||
| Familie | ||||
| Partner(s) | Catherine Shorter (1700-1737) Maria Walpole (1738) | |||
| Kinderen | 6 | |||
| Overig | ||||
| Politiek | Liberaal | |||
| Handtekening | ||||
 | ||||
| ||||
Robert Walpole heeft Eton College bezocht en aan de universiteit van Cambridge gestudeerd. In 1701 werd hij lid van het parlement voor Castle Rising. In 1705 werd Walpole benoemd tot lid van de raad van de heren van de Admiraliteit en in 1708 werd hij benoemd tot minister van Oorlog. Daarna werd Walpole in 1710 benoemd tot eerste secretaris van de Marine en werd de belangrijkste raadgever van John Churchill in de Spaanse Successieoorlog. Hierdoor werd hij een van de belangrijkste leden van het kabinet, maar na een aanval van zijn partijleden op de Tories kreeg de partij een slechtere reputatie. Walpole werd door de Tories later zelfs veroordeeld voor corruptie uit wraak op de aanval en werd gedurende zes maanden opgesloten in de Tower of London. Hij werd ook verdreven uit het Parlement, maar werd in 1713 toch herkozen als parlementslid. In de daaropvolgende periode werd Walpole steeds belangrijker binnen de Whig Party; in 1715 werd hij minister van Financiën en in 1721 premier van het Verenigd Koninkrijk. Hij bleef tot 1742 premier en stierf drie jaar later in 1745.