Roland LAPC-I
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Roland LAPC-I is een 8-bits geluidskaart voor IBM-compatibele computers die in 1989 door Roland Corporation op de markt werd gebracht. De kaart neemt de volle lengte van een ISA-bus in. De Roland LAPC-I combineert de geluidsgenerator van de MT-32-compatibele Roland CM-32L met de PC-naar-MIDI-interface van de Roland MPU-401 (MIDI Processing Unit). De Roland LAPC-I was indertijd het luxepaard onder de geluidskaarten voor AT- en XT-personal computers. De Roland LAPC-I voorzag in tegenstelling tot de meer gangbare Sound Blaster- en Adlib-geluidskaarten, in een zeer hoge kwaliteit van de muziekweergave. De Roland LAPC-I was evenwel niet voorzien van een chip om geluidsfragmenten af te spelen.
De Roland LAPC-I kan worden aangesloten op MIDI-apparatuur middels de Roland MCB-1-module. De LAPC-I had grotendeels de voorganger MPU-401 geïntegreerd op de printplaat.
De Roland LAPC-I wordt veelvuldig vermeld als de LAPC-1. Dit is echter onjuist. De printplaat en verpakking vermelden duidelijk LAPC-I. Vermoedelijk werd met I, IBM aangeduid en werd met N, NEC Corporation aangeduid.