Samaniden
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Samaniden waren een Perzische dynastie die van 819-999 heerste in Centraal-Azië. De dynastie is genoemd naar de stichter, Saman Khuda. De dynastie wordt door de (aan de Perzen verwante) Tadzjieken beschouwd als de grondleggers van hun land Tadzjikistan.
| سامانیان | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Kaart | |||||
.GIF) | |||||
| Algemene gegevens | |||||
| Hoofdstad | Balch, Buchara (stad) | ||||
| Talen | Perzisch | ||||
| Religie(s) | Islam | ||||
De Samaniden herstelden oud-perzische tradities en taal na de Arabische verovering. Hun gebieden bevonden zich in de streken Transoxanië, Khorasan en andere delen van Centraal-Azië. Hun hoofdsteden waren Buchara, Samarkand en Herat.
In 999 werd hun land opgedeeld door de Karachaniden enerzijds en de Ghaznaviden anderzijds.