Saxofoon
blaasinstrument / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een saxofoon, kortweg sax, is een blaasinstrument met een conische, meestal S-vormige[1] buis, die voorzien is van kleppen. De saxofoon wordt niet tot de koperblazers gerekend, maar zoals alle riet-blaasinstrumenten tot de houtblazers.[2][3] Saxofoons hebben een conische boring – ze worden van het mondstuk naar het bekeruiteinde toe breder. Het riet begint te trillen bij het blazen, zo ontstaat het geluid dat daarna door het andere deel van het instrument gaat. De drie grote delen van de saxofoon zijn het mondstuk, de hals en de beker. De saxofoon is een transponerend instrument en is uitgevonden door de Belgische bouwer van muziekinstrumenten Adolphe Sax.
| Saxofoon | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
De saxofoonfamilie | ||||
| Classificatie | ||||
| Gerelateerde instrumenten | ||||
| soprillo, sopraninosaxofoon, sopraansaxofoon, altsaxofoon, tenorsaxofoon, baritonsaxofoon, bassaxofoon, contrabassaxofoon, subcontrabassaxofoon | ||||
| Meer artikelen | ||||
| sarrusofoon | ||||
| ||||
