Haling
Oscillerende golf / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een haling is een staande golf in een ingesloten of gedeeltelijk ingesloten watermassa. In het Nederlands wordt een haling ook vaak met de internationale naam seiche aangeduid.
Halingen en daaraan gerelateerde verschijnselen worden waargenomen op meren, baaien, havens en zeeën, maar ook op kleine schaal in zwembaden. De belangrijkste vereiste voor de vorming van een haling is dat het waterbekken ten minste gedeeltelijk wordt begrensd, zodat de staande golf kan worden gevormd.
De term seiche werd gepromoot door de Zwitserse hydroloog François-Alphonse Forel in 1890, die als eerste wetenschappelijke observaties deed van het effect in het Meer van Genève in Zwitserland.[1] Het woord is afkomstig uit het Zwitsers-Franse dialect dat "heen en weer zwaaien" betekent. Dit woord werd daar in de regio gebruikt om oscillaties in bergmeren te beschrijven. Volgens Wilson (1972)[2][3] komt dit Zwitsers-Franse dialectwoord van het Latijnse woord "siccus" dat "drogen" betekent, d.w.z. naarmate het water zich terugtrekt, droogt het strand op. De term is waarschijnlijk ook verwant aan het Franse woord "sèche" (gedroogd).
Halingen in havens kunnen worden veroorzaakt door lange golven, die het gevolg zijn van subharmonische niet-lineaire golfinteractie met de windgolven, met periodes die langer zijn dan de begeleidende windgolven.[4]