Romeinse burgeroorlog (432)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Romeinse burgeroorlog (432) was een militair conflict tussen de generaals Aëtius en Bonifatius tijdens het bewind van keizer Valentinianus III. Deze oorlog speelde zich af op Italiaanse bodem en werd beslist in de slag bij Ravenna. Ondanks dat Aëtius de slag verloor eindigde de burgeroorlog wel in zijn voordeel, omdat Bonifatius tijdens de slag gewond raakte en uiteindelijk aan zijn verwondingen stierf.[2]
Romeinse burgeroorlog 432 | ||||
---|---|---|---|---|
Onderdeel van Val van het West-Romeinse Rijk | ||||
kaart van Afrika en Italië | ||||
Datum | 432 | |||
Locatie | Italië | |||
Resultaat | overwinning Bonifatius, | |||
Leiders en commandanten | ||||
| ||||
Troepensterkte | ||||
|
Naast de twee generaals was Galla Placidia als regentes een machtsfactor van betekenis. Zij leverde tijdens haar regentschap in de jaren 429 tot 432 een niet onbelangrijke bijdrage aan dit conflict. Zij wist namelijk niet te voorkomen dat haar twee belangrijkste generaals er de voorkeur aan gaven elkaar te bestrijden in plaats van respectievelijk de Vandalen in het huidige Noord-Afrika en de Hunnen in Pannonië te bevechten. Met haar beslissing in 432 om Aëtius het bevelschap over het Romeinse leger te ontnemen ten gunste van Bonifatius creëerde ze feitelijk de grondslag voor het ontstaan van dit conflict.