Stefanus V van Hongarije

Stefanus V (Hongaars: V. István, Kroatisch: Stjepan V., Slowaaks: Štefan V; voor 18 oktober 1239 – Csepel, 6 augustus 1272) was koning van Hongarije en Kroatië van 1270 tot 1272, en hertog van Stiermarken van 1258 tot 1260. Hij was de oudste zoon van koning Béla IV en Maria Laskarina. Koning Béla liet zijn zoon op zesjarige leeftijd tot koning kronen en stelde hem aan als hertog van Slavonië. In 1255 trouwde de vijftienjarige Stephanus met Elizabeth, een dochter van een hoofdman van de Koemanen, die van zijn vader toestemming hadden gekregen zich te vestigen in de Grote Hongaarse Laagvlakte.

Quick facts: Stefanus V van Hongarije, koning van Hongarij... ▼

Stefanus V van Hongarije
Koninklijk zegel van Stefanus V.
koning van Hongarije en Kroatië
Regeerperiode	1270-1272
Voorganger	Béla
Opvolger	Ladislaus IV
hertog van Stiermarken
Regeerperiode	1258-1260
Voorganger	Béla
Opvolger	Ottokar V
Huis	Árpáden
Vader	Béla IV van Hongarije
Moeder	Maria Laskarina
Geboren	voor 18 oktober 1239
Gestorven	6 augustus 1272 Csepel
Begraven	Klooster van de Heilige Maagd (Margaretha-eiland)
Partner	Elizabeth van Koemanië
Religie	Rooms-katholiek

Koning Béla stelde Stephanus in 1257 aan als hertog van Transsylvanië en in 1258 als hertog van Stiermarken. De lokale adel in Stiermarken, dat amper vier jaar daarvoor was geannexeerd, verzette zich tegen zijn regering. Bijgestaan door koning Ottokar II van Bohemen, kwamen ze in opstand en verdreven Stephanus' troepen grotendeels uit Stiermarken. Nadat Ottokar II het verenigde leger van Stefanus en zijn vader op 12 juli 1260 in de slag bij Kressenbrunn had verslagen, dwong Ottokar II de vrede van Wenen (1261) af waarbij Béla al zijn aanspraken op Stiermarken opgaf. Stefanus verliet Stiermarken en keerde terug naar Transsylvanië.

Stefanus dwong in 1262 zijn vader om alle landen van het koninkrijk Hongarije ten oosten van de Donau aan hem af te staan en nam daarop de titel van iunior rex Hungariae aan. Twee jaren later brak er een burgeroorlog uit tussen vader en zoon, omdat Stefanus Béla ervan beschuldigde van plan te zijn hem te onterven. Ze sloten een vredesverdrag in 1266, maar het vertrouwen tussen beiden zou nooit meer worden hersteld. Toen Béla op 3 mei 1270 overleed, volgde Stefanus hem zonder enige problemen te ondervinden op, hoewel zijn zus Anna en zijn vaders nauwste adviseur naar het koninkrijk Bohemen zouden vluchten. De relatie met Ottokar II was al in 1269 verslechterd door het overlijden van Ulrich III van Karinthië, die Karinthië en Krain aan Ottokar II had nagelaten. Stefanus en Ottokar II sloten weliswaar een tweejarige wapenstilstand bij Pozsony (huidige Bratislava), doch de Hongaarse troepen vielen Oostenrijk en Stiermarken aan, waarop Ottokar II in het voorjaar van 1271 Hongarije binnenviel. Maar Stefanus kon deze inval afslaan. De zomer daarop, nam een opstandige heer Stefanus' zoon, Ladislaus, gevangen. Kort daarop zou Stefanus onverwachts ziek worden en overlijden.