Stroboscoop
optisch instrument waarmee de beweging van een object schijnbaar kan worden stilgezet / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een stroboscoop (van de Griekse woorden strobos, 'rondwerveling', en skopein, 'kijken') is een optisch instrument waarmee de beweging van een object schijnbaar kan worden stilgezet. Het effect ontstaat door de waarneming van het object slechts kortstondig toe te staan, steeds als het object zich in dezelfde positie bevindt. Het oog mist de andere posities, waardoor de illusie van stilstand ontstaat. Harold Edgerton heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de stroboscoop.
Een stroboscoop kan worden gebruikt om onderzoek te doen aan roterende objecten. Door de waarnemingsfrequentie af te stemmen op de rotatiesnelheid lijkt het object slechts langzaam te bewegen of stil te staan. Dit effect is een vorm van aliasing.
Een eenvoudige stroboscoop bestaat uit een roterende schijf waarin op regelmatige afstanden gaten zijn gemaakt waardoor het object bekeken wordt. Moderne stroboscopen zijn uitgevoerd met een repeterend flitslicht of een hoge-snelheidscamera. Bij platenspelers was vaak een geblokte cirkel op de rand van de draaitafel aangebracht, die als hij door de lichtnetfrequentie belicht werd, stil moest lijken te staan. Een bekende proef is het stroboscopisch belichten van een druppelende kraan, zodat het lijkt of de druppel zweeft of zelfs weer terugkeert in de kraan. Andere voorbeelden van bewegende zaken die zo schijnbaar kunnen worden 'stilgezet' zijn: een ventilator, een slinger, een fietswiel enzovoort. Daarnaast worden stroboscopen vaak in discotheken gebruikt. Hierdoor lijken de dansende mensen af en toe kortstondig stil te staan.
Het licht van een stroboscoop wordt meestal gemaakt door een xenonbuis, een flitsbuis die in elektronenflitsers van fotocamera's wordt gebruikt. Een hoge spanningspiek (4 - 6 kV) ontsteekt het edelgas en laat het kortstondig fel oplichten gedurende het ontladen van een condensator die tot een lagere spanning (100 - 350 V) was opgeladen. Door de relatief korte duur van de flits kan de frequentie van de flitsen tot boven de 100 Hz worden opgevoerd. Met hogere frequentie kunnen snellere effecten worden 'stilgezet'. Tegenwoordig wordt er steeds meer gebruikgemaakt van ledflitsers waarmee nog hogere frequenties kunnen worden opgewekt.