Structurele geologie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Structurele geologie is de tak binnen de geologie die de ligging en vorm van gesteentelichamen (stratigrafische eenheden: bijvoorbeeld sedimentaire lagen of intrusies) en hun planaire of geplooide oppervlakten in drie dimensies en interne structuren binnenin die gesteentelichamen onderzoekt. Structurele geologie onderzoekt de processen waardoor gesteenten onder mechanische spanning deformeren en waardoor de interne textuur van gesteenten verandert.
De bestudering van de driedimensionale structuur van een gesteentelichaam heeft als doel de plaattektonische of tektonische geschiedenis van een gebied te onderzoeken door de opeenvolging en het karakter van fasen van deformatie in het gesteente te bepalen. Soms moet bij structurele geologie gebruikgemaakt worden van andere takken van geologie en de fysische geografie, zoals geomorfologie, metamorfe petrologie of sedimentologie. Door stratigrafie en geochronologie kunnen ouderdommen van gebeurtenissen bepaald worden.