Syrische Burgeroorlog

Syrische Burgeroorlog
Onderdeel van de Arabische Lente
	■ In handen van de Syrische regering ■ In handen van Democratische Federatie van Noord-Syrië (Rojava) ■ In handen van Islamitische Staat (in Irak en de Levant) (IS) ■ In handen van de Syrische oppositie: VSL, Turkije en Islamitisch Front ■ In handen van Tahrir al-Sham ■ In handen van de Syrische strijdkrachten en de SDF ■ In handen van het Revolutionaire Commando Leger geleid door De Verenigde Staten ■ In handen van Syrische oppositiegroepen
Datum	15 maart 2011 - heden
Locatie	Syrië
Casus belli	2011/begin 2012: onderdrukking van protesten tegen de regering-Assad en de Ba'ath-partij. ; Later in 2012: sektarische burgeroorlog tussen gematigde en seculiere soennieten, alawieten, de Syrische regering-Assad en andere religieuze minderheden (christenen, druzen, sjiieten) enerzijds en salafistische, wahabitische en sommige seculiere soennitische opstandelingen anderzijds. ; De Syrische Koerden van de PYD en hun gewapende tak YPG, die de belangrijkste groep in de SDF vormen, streven als derde partij, naar autonomie binnen Syrië.
Strijdende partijen
Leiders en commandanten

De Syrische Burgeroorlog (Arabisch: الحرب الأهلية السورية, Al-ḥarb al-ʼahliyyah as-sūriyyah), eerder bekend als de Opstand in Syrië, begon als een gewapende opstand en protesten van diverse groepen en fracties onder de bevolking van Syrië. Zowel de democratische oppositie en achtergestelde verarmde provinciale soennieten als politieke islamisten, salafisten en andere radicaal-soennitische strijders kwamen in opstand. De regering van de Syrische president Bashar al-Assad zette hard in om de gewapende opstanden neer te slaan.

Quick facts: Syrische Burgeroorlog, Onderdeel van de Arabi... ▼

Kaart van landen rond Syrië (rood) met militaire betrokkenheid.
■ Syrië

■ Landen die de officiële regering steunen.

■ Landen die de rebellen steunen.

■ Landen die groepen hebben die ofwel de Syrische overheid of de Syrische rebellen steunen.

Tijdens de hieruit voortvloeiende oorlog hebben de Syrische Koerden van de PYD en hun gewapende tak YPG, die de belangrijkste groep in de SDF vormen, kans gezien om een autonoom gebied te realiseren, Rojava.

In juni 2014 deed zich in de oorlog een verandering voor: het werd tevens een onderdeel van het streven van de militanten van de Islamitische Staat (in Irak en de Levant) (IS) naar een eigen kalifaat.

De term "burgeroorlog" is discutabel, omdat alle aangrenzende landen én alle grootmachten partij in de oorlog zijn. De Verenigde Staten heeft militairen in Noord-Syrië, net als Turkije, beide zonder mandaat van de Syrische regering of de VN en daarmee in schending van het internationaal recht. Iran en Rusland zijn deelnemers sinds 2015, op verzoek van de Syrische regering. De NAVO steunt opstandelingen in Syrië.^[bron?] Vanuit de EU zijn duizenden jihadstrijders afgereisd om deel te nemen aan het conflict. China is als staat geen partij, maar zag net als de EU talloze Oeigoerse moslims naar Syrië vertrekken én terugkeren. Israël voert met regelmaat luchtaanvallen uit en ten slotte is ook de Palestijnse beweging Hamas een partij geworden.