Ted Bundy
Amerikaans psychopaat en seriemoordenaar (1946-1989) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Ted Bundy, geboren als Theodore Robert Cowell (Burlington (Vermont), 24 november 1946 – Florida State Prison, Bradford County, 24 januari 1989), was een Amerikaanse seriemoordenaar.
Ted Bundy | ||
---|---|---|
Ted Bundy in 1978 | ||
Volledige naam | Theodore Robert Cowell | |
Geboren | 24 november 1946 Burlington (Vermont) | |
Overleden | 24 januari 1989 Florida State Prison, Bradford County | |
Nationaliteit | Verenigde Staten | |
Veroordeeld voor | Moord | |
Straf | Doodstraf | |
Status | Geëlektrocuteerd in gevangenschap |
In 1979 werd Ted Bundy na het plegen van een groot aantal moorden uiteindelijk door een rechtbank in de staat Florida ter dood veroordeeld voor de moord op twee studentes in Tallahassee en in 1980 nogmaals voor de moord op een 12-jarig meisje. Hij was toen al tot een gevangenisstraf veroordeeld voor de poging tot ontvoering van een tiener in Utah en werd nog vervolgd inzake de moord op een verpleegkundige in Colorado. Gedurende gevangenschap slaagde hij er tweemaal in te ontsnappen.
Daarnaast was Bundy verdachte in meer dan dertig moordzaken in zeker vijf Amerikaanse staten. Kenmerkend waren zijn mobiliteit en sluwe modus operandi, waarbij hij zich voordeed als hulpbehoevend of zich uitgaf voor politie-, dan wel brandweerman. Hij benaderde zijn slachtoffers vaak in het openbaar en vroeg ze om hulp. Eenmaal bij zijn auto (meestal een Volkswagen Kever) werden ze bewusteloos geslagen, geboeid en meegenomen. Om zijn slachtoffers te kunnen vervoeren haalde hij vaak de passagiersstoel uit zijn auto. Bundy vermoordde zijn slachtoffers meestal op een vooraf gekozen, afgelegen plek. Van een aantal slachtoffers werd slechts de schedel teruggevonden met letsel veroorzaakt door een stomp voorwerp (meestal een breekijzer). Wanneer slachtoffers in een vroeger stadium werden gevonden, vertoonden de lichamen naast schedelletsel ook sporen van wurging en verkrachting. Er zijn slechts enkele gevallen bekend waarin een slachtoffer het overleefde: hetzij door zich meteen hevig te verzetten waardoor zij kon ontsnappen, hetzij doordat Bundy tijdens de moordpoging gestoord werd waardoor hij zich genoodzaakt zag te vluchten.[1][2][3]
Vlak voor zijn terechtstelling bekende hij meer dan 30 moorden. De schattingen lopen echter op tot meer dan 100 vrouwen die hij om het leven zou hebben gebracht. Zijn advocate Polly Nelson noemde hem in haar boek Defending the Devil: My Story as Ted Bundy's Last Lawyer, dat in 1994 verscheen, "the very definition of heartless evil".