Loading AI tools
film uit 1987 van John Glen Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Living Daylights is de vijftiende James Bondfilm, geproduceerd door EON Productions, met Timothy Dalton als James Bond. De film is uitgebracht in 1987. Hij is gebaseerd op het gelijknamige korte verhaal uit de verhalenbundel Octopussy and The Living Daylights uit 1966.
The Living Daylights | ||||
---|---|---|---|---|
Hoofdrolspelers Timothy Dalton en Jeroen Krabbé bij de première (Amsterdam 1987). | ||||
(Filmposter op en.wikipedia.org) | ||||
Tagline | Living on the edge. It's the only way he lives. The new James Bond... living on the edge. It's the only way he lives. The most dangerous Bond. Ever. Living on the edge. 007 for Thrills. 007 for Romance. | |||
Alternatieve titel(s) | James Bond 007: The Living Daylights | |||
Regie | John Glen | |||
Producent | Albert R. Broccoli Michael G. Wilson Barbara Broccoli (associate producer) Tom Pevsner (associate producer) | |||
Scenario | Ian Fleming (verhaal) Richard Maibaum | |||
Hoofdrollen | Timothy Dalton Maryam d'Abo Jeroen Krabbé | |||
Muziek | John Barry The Living Daylights door A-ha | |||
Montage | John Grover | |||
Cinematografie | Alec Mills | |||
Production design | Peter Lamont | |||
Distributie | United Artists | |||
Première | 30 juni 1987 | |||
Genre | actie / thriller | |||
Speelduur | 131 minuten | |||
Taal | Engels Frans Arabisch Tsjechisch Dari Duits Russisch Slowaaks Pasjtoe | |||
Land | Verenigd Koninkrijk | |||
Budget | US$ 30 miljoen | |||
Opbrengst | US$ 191 miljoen | |||
Gewonnen prijzen | 3 | |||
Overige nominaties | 4 | |||
Voorloper | A View to a Kill | |||
Vervolg | Licence to Kill | |||
Kijkwijzer | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
Aan het begin van de film trachten de drie Britse agenten 007, 002 en 004 per parachute te landen op het schiereiland Gibraltar, om de verdediging te testen. 002 wordt vrijwel direct gevangengenomen door de SAS. 004 wordt echter door een onbekende aanvaller vermoord. 007, James Bond, is getuige van het incident en zet de jacht in op de moordenaar, die eindigt in een dodemansrit met een met explosieven afgeladen Land Rover. Bond ontsnapt met zijn reserveparachute terwijl de moordenaar omkomt in de exploderende auto.
Bond assisteert bij de overloop naar het westen van de KGB-officier, generaal Georgi Koskov (Jeroen Krabbé), in Bratislava. Bond moet voorkomen dat eventuele scherpschutters Koskov neer zullen schieten. Koskovs ontsnapping vindt kort na een concert plaats, en Bond en zijn collega Saunders (Thomas Wheatley) herkennen de scherpschutter als een jonge celliste. Bond gelooft niet dat ze een professionele moordenares is, en schiet haar geweer uit haar hand, waarop ze letsel oploopt. Koskov wordt via Oostenrijk naar Engeland gebracht, waar hij M en minister Frederick Gray vertelt dat de nieuwe KGB-leider, generaal Leonid Pushkin, de doctrine van Smertj Sjpionam nieuw leven heeft ingeblazen: hij geeft hun een grote dodenlijst, vol namen van westerse spionnen. De moord op 004 hoorde hier ook bij. Kort daarna dringt een moordenaar genaamd Necros (Andreas Wisniewski) Koskovs schuilplaats binnen en ontvoert hem.
Het lijkt erop dat Koskov weer in handen van de KGB gevallen is, en M geeft Bond opdracht om Pushkin te liquideren. Bond, die Pushkin persoonlijk kent, twijfelt aan de waarheid van het verhaal. M wilt 009 uit Hong Kong halen en Bond op twee weken verlof sturen. Bond zegt dat hij de opdracht zelf wilt uitvoeren en gaat op pad. Via Moneypenny komt Bond achter de identiteit van de celliste. Van Q krijgt hij een winterklare Aston Martin V8 Vantage en reist af naar Bratislava om de jonge celliste, Kara Milovy (Maryam d'Abo), op te sporen. Vlak nadat Bond Kara op het spoor heeft, wordt zij gearresteerd door de KGB. Haar cellokist blijft in de tram achter en wordt door Bond meegenomen. In de cellokist vindt hij het geweer met losse flodders. Na een bezoekje in haar overhoop gehaalde appartement komt Bond erachter dat Kara de vriendin van Koskov is en dat alles in scene was gezet. Blijkbaar hoopte Koskov dat Bond haar dood zou schieten. Kara treft Bond aan in haar appartement en Bond laat haar zien dat de KGB haar in de gaten houd. Bond offert Kara aan om te ontsnappen, maar de KGB komt hen op het spoor. Na een achtervolging met de Tsjechoslowaakse politie en leger ontsnappen Bond en Kara naar Oostenrijk. In Oostenrijk laat Bond Saunders uitzoeken hoe Koskov aan het geld voor Kara's cello is gekomen. Saunders ontdekt dat de cello betaald is door Brad Whitaker (Joe Don Baker), een Amerikaanse wapenhandelaar in Tanger. Kort daarna wordt Saunders door Necros vermoord, waarbij opnieuw de tekst Smertj Sjpionam wordt achtergelaten. Bond gaat met Kara naar Tanger, onder het voorwendsel dat ze daar herenigd kan worden met Koskov.
In Tanger confronteert Bond generaal Pushkin (John Rhys-Davies), die uitlegt dat hij Koskov wilde arresteren omdat deze regeringsgeld heeft verduisterd. Bond en Pushkin zetten vervolgens een moordaanslag in scène, waarbij Bond Pushkin lijkt te doden. Kara heeft ondertussen echter contact opgenomen met Koskov, die haar wijsgemaakt heeft dat Bond voor de KGB werkt. Bond wordt gevangengenomen door Koskov en naar een legerbasis in Afghanistan gebracht, waar Koskov ook Kara laat opsluiten. Koskov wendt voor op een geheime missie te zijn geweest, en nu hij de "moordenaar" van Pushkin gevangen heeft, is zijn naam gezuiverd. Bond en Kara ontsnappen samen met ene Kamran Shah (Art Malik) die een hoofdman van de Moedjahedien blijkt te zijn. De Moedjahedien hebben geld nodig, en helpen dus een bende gevaarlijke opiumhandelaars. Bond en Kara zijn getuige hoe Koskov met diamanten een grote hoeveelheid opium koopt, waarmee Whitaker een half miljard kan verdienen. Bond verschanst zich aan boord van de vrachtwagen en plaatst een bom tussen de drugs, terwijl de mannen van Shah de basis aanvallen. Bond en Kara vliegen weg met het vliegtuig waar de drugs in liggen, maar Necros is aan boord en valt Bond aan als die de bom wil uitschakelen. Uiteindelijk valt Necros van grote hoogte te pletter, waarna Bond de bom alsnog kan uitschakelen, alvorens een noodlanding over de grens van Pakistan te maken. Koskov ontsnapt.
Met behulp van Pushkin, en CIA-agent Felix Leiter, valt Bond binnen bij Whitaker. Whitaker probeert hem met zijn moderne wapens te doden, maar wordt uiteindelijk door Bond gedood. De KGB arresteert Koskov, die zich eruit probeert te praten, maar Pushkin stuurt hem terug naar Moskou "in een diplomatenkoffer". Aan het einde van de film treedt Kara op in een groot concert in Wenen, nadat generaal Gogol haar een visum heeft verleend. Na afloop heeft Kara een romantisch wederzien met Bond in de kleedkamer.
De titel The Living Daylights verwijst naar een stukje dialoog. Nadat Bond Kara opzettelijk heeft gemist (en nadat Koskov is kunnen ontsnappen) zegt hij tegen z'n collega Saunders bij de grenscontrole tussen Oostenrijk en Tsjechoslowakije in de auto:
Acteur | Personage |
---|---|
Timothy Dalton | James Bond |
Caroline Bliss | Miss Moneypenny |
Desmond Llewelyn | Q |
Robert Brown | M |
Maryam d'Abo | Kara Milovy |
Jeroen Krabbé | Georgi Koskov |
Joe Don Baker | Brad Whitaker |
John Terry | Felix Leiter |
Geoffrey Keen | Frederick Gray |
Andreas Wisniewski | Necros |
Walter Gotell | Generaal Gogol |
John Rhys-Davies | Generaal Leonid Pushkin |
Art Malik | Kamran Shah |
Thomas Wheatley | Saunders |
De titelsong van de film, The Living Daylights, werd gezongen door a-ha. De muziek van de film werd voor het laatst gecomponeerd door John Barry.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.