
Those Magnificent Men in their Flying Machines
film uit 1965 van Ken Annakin / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Those Magnificent Men in their Flying Machines (Or How I Flew from London to Paris in 25 Hours and 11 Minutes) is een Britse avondvullende filmkomedie uit 1965 geregisseerd door Ken Annakin. Het verhaal speelt zich af in 1910, het tijdperk van de luchtvaartpioniers. Er wordt een race georganiseerd tussen Londen en Parijs waarbij allerlei nationaliteiten meedoen. De Britse (James Fox) en de Amerikaanse (Stuart Whitman) deelnemer strijden om de overwinning en de aandacht van de dochter (Sarah Miles) van de organisator (Robert Morley).
Those Magnificent Men in Their Flying Machines, Or How I Flew from London to Paris in 25 Hours and 11 Minutes | ||||
---|---|---|---|---|
Alternatieve titel(s) | Die knotsgekke Kerels in hun vliegende Kratten | |||
Regie | Ken Annakin | |||
Scenario | Ken Annakin Jack Davies | |||
Hoofdrollen | Stuart Whitman Sarah Miles Terry-Thomas Robert Morley James Fox | |||
Muziek | Ron Goodwin | |||
Cinematografie | Christopher Challis | |||
Distributie | 20th Century Fox | |||
Première | 16 juni 1965 | |||
Genre | Avontuur / Komedie | |||
Speelduur | 138 minuten | |||
Taal | Engels | |||
Land | Verenigd Koninkrijk | |||
Budget | $ 6.500.000 | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
|


De decors, rekwisieten en kostuums zijn authentiek. Er werden vliegtuigen en replica's op ware grootte gebruikt. Op het hoogtepunt werden meer dan 2000 figuranten ingezet. De film is geschoten op 70mm-film.
Het lied Those Magnificent Men in their Flying Machines werd een hit en de frasen "up diddley up-up" en "down diddley down-down" zijn in het collectieve bewustzijn terechtgekomen.
De film won een Golden Globe in 1966 voor het spel van Alberto Sordi, en een BAFTA Award voor beste kostuums. De film is in 1966 genomineerd voor een Academy Award voor beste originele scenario.
Oops something went wrong: