Transcriptiefactor
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een transcriptiefactor of sequentie-specifieke DNA-bindingfactor is een eiwit dat zich bindt aan specifieke DNA-sequenties, waardoor de hoeveelheid of transcriptie van genetische informatie van DNA naar mRNA gereguleerd wordt.[1][2] Transcriptiefactoren voeren hun functie alleen uit of in een complex met andere eiwitten door het bevorderen (als een activator) of het blokkeren (als een repressor) van RNA-polymerase voor bepaalde genen.[3][4][5]
Transcriptiefactoren hebben één of meer DNA-bindingsdomeinen (DBDs), die zich hechten aan specifieke DNA-sequenties van het DNA van aangrenzende genen die ze reguleren.[6][7] Aanvullende eiwitten zoals co-activators, chromatine remodelers, histon-acetylasen, deacetylasen, kinasen en methyltransferasen spelen ook een cruciale rol bij de genregulatie ondanks dat ze geen DNA-bindende domeinen hebben en daarom niet behorend tot de transcriptiefactoren.[8]