Uilen (orde)
orde van vogels / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De uilen (Strigiformes) zijn een orde van solitaire vogels met veelal een nachtelijke leefwijze. Bij veel uilen staan de ogen voor in de kop, zodat ze een groot binoculair gezichtsveld hebben, waarin ze diepte kunnen zien. Uilen hebben goed ontwikkelde oren, die ver uit elkaar staan, wat ze goed in staat stelt de richting vast te stellen waaruit een geluid komt. Deze kenmerken maken van uilen goede jagers. Door hun nachtelijke leefwijze worden ze soms ook nachtroofvogels genoemd.
| Uilen Fossiel voorkomen: Laat-Paleoceen[1] – heden | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||
| Ruigpootuil (Aegolius funereus) | ||||||
| Taxonomische indeling | ||||||
| ||||||
| Orde | ||||||
| Strigiformes Wagler, 1830 | ||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | ||||||
Uilen op  Wikispecies | ||||||
| ||||||
De orde wordt onderverdeeld in twee families: de echte uilen (Strigidae) en de kerkuilen (Tytonidae), waarvan er in Europa slechts één vertegenwoordiger voorkomt (de kerkuil). Grotere soorten jagen op kleine zoogdieren en vogels, andere soorten eten voornamelijk insecten. Uilen zijn nomadische, opportunistische broedvogels die grote legsels kunnen krijgen wanneer voedsel overvloedig is.
In westerse culturen zijn uilen het symbool van zowel wijsheid als dwaasheid.