VX
chemische verbinding / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
VX (O-ethyl-S-(2-(di-isopropylamino)ethyl)-methylfosfonothiolaat) is een zenuwgas dat tot de organofosfaatesters behoort en dat zich naast de extreem hoge giftigheid vooral kenmerkt door lange persistentie in de grond (2-6 dagen).[3] Organofosfaten zijn acetylcholinesteraseremmers die de signaaloverdracht bij de cholinerge synaps verstoren, waarbij VX het krachtigste zenuwgas is. De LD50 bij opname via de huid is 10 mg per man van 70 kg.[6] In het lichaam leidt VX tot functieverlies van het ademhalingsstelsel, de bloedsomloop en de skeletspieren. Een tegengif bij een VX-besmetting is een injectie met 2 mg atropine, een acetylcholine-antagonist.[3]
Snelle feiten Structuurformule en molecuulmodel, Algemeen ...
VX | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van VX | ||||
Molecuulmodel van VX | ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C11H26NO2PS | |||
IUPAC-naam | O-ethyl-S-[2-(di-isopropylamino)ethyl]-methylfosfonothiolaat | |||
Molmassa | 267,37 g/mol | |||
SMILES | CCOP(=O)(C)SCCN(C(C)C)C(C)C | |||
CAS-nummer | 50782-69-9 | |||
PubChem | 39793 | |||
Wikidata | Q421809 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H300 - H310 - H330 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P260 - P262 - P264 - P270 - P271 - P280 - P284 | |||
LD50 (ratten) | (intraveneus) 0,079[1] mg/kg | |||
LD50 (konijnen) | (intraveneus) 0,084[1] mg/kg | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vloeibaar[2] | |||
Kleur | okergeel[3] | |||
Dichtheid | 1,008[2] g/cm³ | |||
Smeltpunt | −51[2] °C | |||
Kookpunt | (ontleedt) 298[4] °C | |||
Dampdruk | (bij 20°C) 0,0934[2] Pa | |||
Oplosbaarheid in water | 30[5] g/L | |||
Matig oplosbaar in | water | |||
log(Pow) | 2,09 | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Sluiten