Valerianus II
monarch uit Oude Rome (250-257) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Valerianus II (? - 258) was de oudste zoon van de Romeinse keizer Gallienus en diens echtgenote Salonina, en aldus een kleinzoon van Valerianus I.
Valerianus II | ||||
---|---|---|---|---|
Aes (bronzen munt) met de beeltenis van Valerianus II. Bron: Classical Numismatic Group, Inc. (CNG). | ||||
Geboortedatum | ? | |||
Sterfdatum | 257/258 | |||
Tijdvak | Crisis van de 3e eeuw | |||
Opvolger | Saloninus | |||
Staatsvorm | Principaat | |||
Caesar onder | Valerianus I & Gallienus (256-258) | |||
Persoonlijke gegevens | ||||
Naam bij geboorte | Publius Licinius Cornelius Valerianus[1] | |||
Zoon van | Gallienus Salonina Valerianus I(klein-) Mariniana(klein-) | |||
Broer van | Saloninus | |||
Romeinse keizers | ||||
|
In de herfst van 256 werd de jonge Valerianus tot caesar verheven.[2] Het onderwijs en de bescherming van Gallienus' oudste zoon werd waarschijnlijk toevertrouwd aan Ingenuus, die een hoge militaire positie in Pannonia bekleedde.
Toen Valerianus I en Gallienus op 1 januari 257 beiden het consulaat op zich namen in Rome, werd aan de nieuwe caesar de verantwoordelijkheid opgedragen voor de bewaking van de grenzen aan de Donau.[3]
Hij werd door het krijgsvolk in Colonia Claudia Ara Agrippinensium aan de tegenkeizer Postumus in handen geleverd en op last van deze omgebracht (257/258).[4]
Valerianus werd na zijn dood door de senaat bij senatus consultum vergoddelijkt (consecratio). Dit kan worden afgeleid uit verscheidene munten met het opschrift "DIVO CAES VALERIANO" en "CONSECRATIO".[5]
Zijn jongere broer Saloninus zou hem opvolgen als caesar.
Na de moord op Gallienus in 268 viel hij evenals zijn vader en zijn moeder - minstens ten dele - onder een damnatio memoriae.[6]