Van Montfoort
Middeleeuws adellijk geslacht Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Middeleeuws adellijk geslacht Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Van Montfoort was een middeleeuws adellijk geslacht dat het bezit had van Montfoort en door de jaren heen meerdere heerlijkheden en ambachten in bezit kreeg, zoals Abbenbroek, Blokland, De Eng, Hekendorp, Heeswijk, Cattenbroek, Linschoten, Lange Linschoten, Linschoter Haar, Purmerend, Purmerland en Ilpendam, Rateles, Reyerscop, Snelrewaard, Velgersdijk, Vlooswijk, Waarder, Willeskoop, Wulverhorst en IJsselvere.
Kasteel Montfoort werd vermoedelijk gebouwd tussen 1156 en 1178 als sterkte of burcht om de expansiedrift van het graafschap Holland tegen te gaan. De bisschop van Utrecht, Godfried van Rhenen, benoemde toen een persoon uit zijn ministerialiteit of een leenman om kastelein te worden van de sterkte om er op toe te zien dat de veiligheid in het zuiden van het Sticht Utrecht gewaarborgd bleef. In een eeuw tijd waren er vier generaties kasteleinen. De laatste was Willem die een dochter genaamd Odila had. Zij huwde met Hendrik de Rover (van Rode), afkomstig uit het adellijke geslacht Van Rode. Het geslacht bracht uiteindelijk tien burggraven voort, tot het geslacht De Merode het overnam in 1545.
Vanaf 1260 was het duidelijk dat het geslacht De Rover (van Rode) zijn intrede had gedaan; het volgde een politiek die alle kanten op kon en zelfs familieruzies niet uit de weg ging. Zo was Zweder I een trouwe bondgenoot aan de bisschop van Utrecht, terwijl zijn broer Roeland bij de graaf van Holland in de gunst was gevallen en elkaar betwistten om het landgoed van Linschoten (1320). Zweders opvolger Hendrik II hing juist weer de politiek van Holland aan, wat de vrede met het naburige Linschoten weer beklonk, alleen werd de verhouding met het aartsbisdom Utrecht minder. De familie onderscheidde zich onvergetelijk bij de Slag bij Warns in 1345, waarbij driekwart van de aanwezige Van Montfoorts sneuvelde met aan het hoofd Jan I van Montfoort. Zij werden vereeuwigd op een schilderij dat nu als oudste overgebleven schilderij in Nederland bekendstaat.
De Van Montfoorts waren verwoede Hoeken in de Hoekse en Kabeljauwse twisten. Jan II was een trouwe vazal van Jacoba van Beieren die haar steunde toen ze de vestingdriehoek Gouda-Oudewater-Schoonhoven had ingenomen maar kon niet verhinderen dat het beleg van Gouda in 1428 niet ontzet werd. Eind 15e eeuw was Montfoort eigenlijk een ministaat met een eigen beleid. Het was de enige stad in de Nederlanden die de Jonker Fransenoorlog steunde en het zelfs voor elkaar kreeg om Woerden in te nemen in naam van Frans van Brederode. Jan III van Montfoort hield zelfs in het kasteel van Woerden enige tijd zijn zetel.
In 1648 verkocht Ferdinand Filips van Merode het burggraafschap Montfoort aan de Staten van Utrecht.
kasteleinen
De Rover (van Rode)
De Merode
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
