Veldoven
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een veldoven of veldbrandoven is een zodanig gestapelde massa gedroogde stenen dat deze een oven vormt waarin de stenen worden gebakken tot baksteen (veldbrandsteen). Omdat de oven telkens opnieuw moet worden opgebouwd wordt dit een 'periodieke oven' genoemd. In Europa waren veldbrandovens vanaf de middeleeuwen tot in de 20e eeuw in gebruik. Vanaf eind 19e eeuw werd de periodieke oven meer en meer vervangen door continuovens zoals de ringoven, en vanaf het midden van de 20e eeuw de tunneloven.