Veneti (Gallië)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Veneti waren een Gallische volksstam, die ten tijde van hun onderwerping in 57 v.Chr. door Julius Caesar woonden aan de Golf van Morbihan, aan de zuidkust van het Armoricaans schiereiland, in het huidige Bretagne. Ten westen van hun leefgebied woonden de Osismii, ten noorden de Coriosolitae, ten oosten en ten zuidoosten, tussen de rivieren de Vilaine en de Loire, respectievelijk de Redones en de Namnetes.

De Veneti waren een zeevarend volk, die hun versterkingen vestigden op rotsen aan de kust, die bij vloed eilanden vormden en bij eb als schiereiland met de kust werden verbonden. Hun belangrijkste vestigingsplaats en waarschijnlijk de hoofdplaats van de Veneti was Darioritum, het huidige Vannes, dat haar naam aan haar stichters ontleent.
Hun schepen fabriceerden de Veneti van eikenhout en duimdikke ijzeren spijkers en voorzagen ze van lederen zeilen met ijzeren kettingen als schoten. Deze stevige, goed gebouwde schepen konden de krachtige Atlantische winden en golven weerstaan.