Volhardingspolitiek
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De volhardingspolitiek was de politiek die volgde uit de weigering van koning Willem I van Nederland tussen 1830 en 1839 om de Belgische omwenteling te accepteren. Pas met het Verdrag van Londen van 1839 erkende Nederland de Belgische onafhankelijkheid. Het leger bleef in deze periode gemobiliseerd op oorlogssterkte, wat de al grote staatsschuld enorm deed toenemen. De volhardingspolitiek heeft in zowel Nederland als België het nationale bewustzijn versterkt.