Waterstoffluoride

chemische verbinding / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Waterstoffluoride, fluorwaterstofzuur of vloeizuur is een zeer corrosief zuur met als brutoformule HF.[2] Wanneer waterstoffluoride in water oplost wordt de oplossing fluorzuur genoemd.

Quick facts: Waterstoffluoride, Structuurformule en molecu...
Waterstoffluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Hydrogen_fluoride.svg
Structuurformule van waterstoffluoride
Waterstoffluoride
Algemeen
Molecuulformule HF
IUPAC-naam waterstoffluoride
Andere namen fluorwaterstof, fluorwaterstofzuur, vloeizuur
Molmassa 20,01 g/mol
CAS-nummer 7664-39-3
EG-nummer 231-634-8
PubChem 14917
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischCorrosief
Gevaar
H-zinnen H300 - H310 - H330 - H314
EUH-zinnen EUH071
P-zinnen P260 - P262 - P280 - P304+P340 - P302+P350 - P303+P361+P353 - P305+P351+P338 - P315 - P403 - P405
EG-Index-nummer 009-003-00-1
VN-nummer 1052
ADR-klasse Gevarenklasse 8
Fysische eigenschappen
Dichtheid (48% in H2O) 1,15 g/cm³
Smeltpunt −83 °C
Kookpunt 19,5 °C
Evenwichtsconstante(n) pKz = 3.17 (in water)

pKz = 15 (in DMSO) [1]

Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde
Close

In tegenstelling tot de andere waterstofhalogeniden is waterstoffluoride een zwak zuur.[3] Dit heeft te maken met het feit dat HF-moleculen waterstofbruggen vormen, waardoor ze in lange ketens aan elkaar geregen worden. In hogere concentraties bemoeilijkt dit proces de ionisatie.

Bij nog hogere concentraties vormen fluoride-ionen met intacte HF-moleculen bifluoride-ionen (HF2), die zeer stabiel zijn en een ongewoon sterke waterstofbinding vertonen. Hierdoor gedraagt waterstoffluoride zich bij hogere concentraties meer als een sterk zuur.