Where have all the good times gone
compositie van Ray Davies / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Where have all the good times gone is een nummer van The Kinks Het lied is geschreven door Ray Davies. Samen brachten ze het nummer in november 1965 uit als B-kant van de single Till the end of the day. Een week later verscheen het ook op hun album The Kink Kontroversy.
Where have all the good times gone | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Single van: The Kinks | |||||||
Van het album: The Kink Kontroversy | |||||||
(Cover op en.wikipedia.org) | |||||||
B-kant(en) | Lola | ||||||
Uitgebracht | 1973 | ||||||
Opname | oktober 1965 | ||||||
Genre | rock | ||||||
Duur | 2:49 | ||||||
Label | Pye Records | ||||||
Schrijver(s) | Ray Davies | ||||||
Producent(en) | Shel Talmy | ||||||
The Kinks | |||||||
| |||||||
Volgorde op The Kink Kontroversy | |||||||
| |||||||
(en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
Als B-kant kreeg het de status van een Kinks-klassieker. Die status heeft het mede te danken aan het feit dat David Bowie het lied opnam voor zijn studioalbum Pin Ups uit 1973. Dat bracht het lied dermate onder de aandacht dat Pye Records van The Kinks het liedje opnieuw uitbracht als single, maar nu als A-kant. Het werd toen vergezeld van B-Kant Lola in een live-uitvoering.
Andere artiesten die het speelden waren Van Halen op album Diver down. Ze gaven het ook uit als B-kant van hun versie van Dancing in the street. Supergrass speelde het nummer in 1995 tijdens het Glastonbury Festival.
Elton John bracht in 1982 een single op de markt onder dezelfde titel, maar dat is een ander lied. Het lied met dezelfde titel van Charlie Musselwhite is noch een cover van de een, noch van de ander.