Werkverslaving
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Werkverslaving of workaholisme (een porte-manteauwoord van werk en alcoholisme) is een onweerstaanbare of niet te stuiten innerlijke drang tot excessief hard werken en veel aan het werk denken als men niet werkt[1][2]. Werkverslaafden werken vooral hard om aan de verwachtingen van anderen te voldoen en daarmee waardering van hen te ontvangen, een onzeker of negatief zelfbeeld te compenseren, uit schaamte voor zichzelf of omdat ze zich anders slecht voelen[3]. De innerlijke drang als interne factor staat tegenover externe factoren, zoals betalen van hoge hypotheeklasten, ontvluchten van een slecht huwelijk of nastreven van een loopbaanambitie13. Werkverslaving heeft negatieve gevolgen voor zowel de werkverslaafde als voor diens omgeving, waaronder gezondheidsklachten en relatieproblemen. Werkverslaving behoort tot gedragsverslavingen, zoals gokverslaving, eetverslaving, koopverslaving, etc.
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |