PH
maat voor de zuurgraad van een waterige oplossing / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De pH is een maat voor de zuurgraad (ook wel zuurtegraad) van een waterige oplossing. De pH van een neutrale waterige oplossing ligt bij kamertemperatuur rond de 7. Zure oplossingen hebben een pH lager dan 7, en dus een hoge zuurgraad. Basische oplossingen hebben een pH hoger dan 7 en dus een lage zuurgraad.
Zie Ph (doorverwijspagina) voor meer betekenissen van de term ph.
| ZUREN en BASEN |
|---|
 |
| Algemene begrippen |
| pH Zuur-basereactie Zuur-basetitratie Zuurconstante Buffer Waterevenwicht Hammett-zuurfunctie |
| Zuren |
|
Sterk · Zwak · Lewiszuur · Anorganisch zuur · Organisch zuur · Superzuur · Oxozuur · Halogeenzuurstofzuur |
| Basen |
|
Sterk · Zwak · Lewisbase · Organische base |
Portaal  Scheikunde |
Het concept pH werd in 1909 geïntroduceerd door Søren Sørensen als PH in zijn publicatie Enzymstudien II: Uber die Messung und die Bedeutung der Wasserstoffionenkonzentration bei enzymatischen Prozessen, waarbij hij zich baseerde op eerder onderzoek door Svante Arrhenius.[1][2]
De exacte betekenis van de 'p' is niet bekend.[3] Verklaringen lopen uiteen van potentia hydrogenii of pondus hydrogenii[4] tot Potenz (Duits) of puissance (Frans) wat in alle talen "macht" met betrekking tot machtsverheffen betekent,[5] want de pH-schaal is immers logaritmisch. Een andere verklaring luidt dat de aanduiding staat voor de concentratie in de testoplossing (Cp) en de referentieoplossing (Cq) met de tamelijk gebruikelijke combinatie p en q.[3]
Oops something went wrong: