De stad Pergamon wordt dankzij de rijkdom en kunstzin der Attalidenvorsten een centrum van hellenistische cultuur, en een van de fraaiste steden van de oude wereld, met een rijkdom aan monumentale tempels, fonteinen, gymnasia en andere bouwwerken (onder meer een befaamde bibliotheek).
De stad Rome groeit in omvang en macht. Rijke Romeinen stichten in de veroverde gebieden latifundia: grote landbouwbedrijven die drijven op slavenarbeid. Pogingen van de Gracchen mislukken om middels landbouwhervormingen de boerenstand te herstellen.
De Romeinse politiek van herverdeling van de landbouwgronden leidt tot een grote ongelijkheid van grondbezit en welvaart en daarmee tot een geleidelijke verarming van de Italische bondgenoten. Dezen blijven min of meer hun autonomie bewaren, maar zijn verplicht troepen te leveren voor het Romeinse leger. Daarom wordt de vraag om gelijke burgerrechten steeds luider gesteld, terwijl Rome steeds meer geneigd is hen als onderdanen te behandelen.
In de Derde Punische Oorlog (149 v.Chr. - 146 v.Chr.) belegeren en verwoesten Romeinse troepen Carthago. Later worden ook het koninkrijk Numidië en de stad Oea veroverd, en samengevoegd tot de provincia Africa.
Afrika
De aanleiding voor de Derde Punische Oorlog is, dat de Carthagers zich te veel verdedigen tegen toen anti-Carthaagse Numidiërs. Carthago wordt belegerd, na drie jaar ingenomen en in 146 v.Chr. geheel verwoest.
De Numidische koning Jugurtha verliest een oorlog tegen het Romeinse Rijk. Na deze opstand wordt het gebied in 105 v.Chr. een Romeinse vazalstaat.
Het hellenisme is de aanduiding voor een cultuurstelsel dat in een aantal rijken dominant is, en waarin het Grieks de lingua franca is. Van Macedonië tot in Egypte en van Zuid-Italië tot in het noordwesten van India wordt het zogeheten Koinè gesproken, wat "algemeen" Grieks betekent. De belangrijkste rijken in het hellenistisch cultuurgebied zijn het rijk der Seleuciden in Syrië en dat der Ptolemaeën in Egypte.