Boekbinden

Boekbinden is het fysiek samenstellen van een boek uit een aantal aparte vellen papier of ander materiaal zoals dierenhuid. Het ambacht moet ontstaan zijn in de laatantieke tijd, toen men geschriften niet meer op rollen maar op losse vellen papier ging bewaren. Pas met de komst van de boekdrukkunst is dit ambacht een belangrijke rol gaan vervullen in het bewaren van intellectuele eigendom. De elite ging prat op een eigen bibliotheek waarvan de waardevolste boeken door de boekbinder werden gebonden in leder, met goud op (de) snee en gouden letters op de rug.

Een boekbindster te Diest

Boekbinden: reparatie van een oud boekblok op een naaibankje: naaien op band

Handboekbinden

Boekbinden met de hand is de oorspronkelijke manier van boekbinden, hoewel al vroeg allerhande materieel en niet elektrisch aangedreven machines het werk voor de boekbinder hebben verlicht: de kartonschaar, de verticale en horizontale pers en de rondzetmachine. De boekbinder in zijn huisambacht gebruikt vandaag de dag als elektrisch aangedreven machines de papiersnijmachine en de goudzetmachine.

Machinaal boekbinden

Polygoonjournaal 1974, met daarin:
1. Het drukken van Pinkeltje-boeken, die vervolgens mechanisch met lijm worden ingebonden.
2. Bij handboekbinder Thörig in Soest wordt een boek met de hand ingebonden.

Katernen worden in een bindstraat verzameld tot een boekblok, waaromheen een omslag wordt gelijmd. Wanneer de lijm droog is, wordt het boek afgewerkt in een driesnijder. Hier wordt een stukje van de voorzijde en boven- en onderzijde van het boek gesneden om een recht boek te krijgen.