Bot (anatomie)

Bot is een hard beenweefsel dat aanwezig is bij alle gewervelden, zoals bij de mens. Het bestaat uit onder andere collageen en calciumfosfaat.

Botten bestaan uit een harde buitenlaag (de cortex) en het beenmerg. Ze dienen voor het ondersteunen van lichaamsstructuren, het beschermen van interne organen en, samen met spieren, om beweging mogelijk te maken. Botten zijn betrokken bij de vorming van nieuwe bloedcellen, die dagelijks in grote hoeveelheden worden aangemaakt door de productie van bloed-stamcellen in het beenmerg. Ook spelen ze een rol bij de calciumstofwisseling en dienen ze als mineraalopslag.

Het dijbeen is het grootste menselijk bot. Het kan een gewicht van anderhalve ton torsen. Het kleinste menselijk bot is de stijgbeugel in het oor, kleiner dan een rijstkorrel.

De wet van Wolff zegt dat menselijke botten zich aanpassen aan de belasting waaraan ze worden blootgesteld. Bij fysieke inspanning worden botcellen via een elektrisch signaal gestimuleerd om meer bot aan te maken. Hiervoor is calcium nodig dat voorkomt in melk, yoghurt en kaas. De opname van calcium in menselijk bot kan alleen met behulp van vitamine D. Osteoporose is een ziekte of ontkalking van het bot, veroorzaakt door gebrek aan beweging of verminderde opname van calcium.

Het geheel van botten van een gewerveld dier wordt skelet of geraamte genoemd, bij vissen de graat of graten.

Evolutionair oudere alternatieven voor botten zijn schelpen en chitine bij ongewervelden.

Bot (anatomie)

Zie ook

Wikiwand - on