Commissie-Juncker

De commissie-Juncker is de Europese Commissie die aantrad op 1 november 2014 als opvolger van de commissie-Barroso II.^[1] Het mandaat van de commissie eindigde formeel op 31 oktober 2019, maar omdat op dat moment nog geen nieuwe commissie benoemd was, is het mandaat stilzwijgend verlengd op basis van het principe van institutionele continuïteit.^[2] Op 27 november 2019 werd de nieuwe commissie-Von der Leyen goedgekeurd door het Europees Parlement.^[3]

Formatieproces

Bij de Europese Parlementsverkiezingen 2014 was Jean-Claude Juncker geafficheerd als kandidaat voor de Europese Volkspartij om voorzitter van de Europese Commissie te worden. Zijn partij werd in die verkiezingen de grootste fractie in het Europees Parlement, waarna Juncker door de Europese Raad werd voorgedragen als Commissievoorzitter. Op 15 juli 2014 verkoos het Europees Parlement hem voor de functie.

Tibor Navracsics, kandidaat-commissaris voor Hongarije, werd op 1 oktober 2014 door het Europees Parlement gehoord en op 6 oktober 2014 ongeschikt bevonden voor de portefeuille Cultuur, Jongerenzaken en Burgerschap.

Alenka Bratušek, kandidate voor Slovenië werd op 8 oktober 2014 weggestemd door het Europees Parlement. Dit omdat ze enerzijds niet capabel werd geacht om de Europese Energie-unie verder uit te bouwen en anderzijds omdat er in haar eigen land een onderzoek loopt naar mogelijke corruptie bij haar benoeming tot eurocommissaris. Violeta Bulc werd voorgedragen als nieuwe kandidaat voor de commissie, maar kreeg in plaats van de portefeuille Energie-unie de portefeuille Vervoer. De Slowaak Maroš Šefčovič kreeg daardoor de portefeuille Energie-unie en werd tevens voorgedragen als vicevoorzitter.

Juncker voerde enkele wijzigingen in de portefeuilles van verschillende leden door.^[4] Op 22 oktober 2014 gaf het Europees Parlement zijn goedkeuring aan de commissie.^[5]

Op 27 november 2014 overleefde de commissie een motie van afkeuring, ingediend door Marco Zanni (EVDD) namens de EVDD en niet-fractiegebonden leden. De motie, die was ingegeven door de mogelijke betrokkenheid van president Juncker bij het LuxLeaks-schandaal ten tijde van zijn premierschap, haalde slechts 101 stemmen van de aanwezige 650 parlementariërs, dus lang niet de vereiste tweederdemeerderheid van de uitgebrachte stemmen en meerderheid van het aantal leden.^[6]

Leden

Portefeuille	Commissaris			Lidstaat	Partij	Opmerking(en)
Voorzitter van de Europese Commissie			Jean-Claude Juncker	Luxemburg	EVP Nationaal: CSV
Eerste vicevoorzitter Betere Regelgeving, Interinstitutionele Betrekkingen, Rechtsstatelijkheid en het Handvest van de grondrechten[7]			Frans Timmermans	Nederland	PES Nationaal: PvdA
Vicevoorzitter Hoge vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid[8]			Federica Mogherini	Italië	PES Nationaal: PD
Begroting en Personeelszaken			Kristalina Georgieva (tevens vicevoorzitter)	Bulgarije	EVP Nationaal: onafhankelijk	tot 1 januari 2017
			Günther Oettinger	Duitsland	EVP Nationaal: CDU	vanaf 1 januari 2017
Vicevoorzitter Energie-unie			Maroš Šefčovič	Slowakije	PES Nationaal: Smer-SD
Vicevoorzitter Banen, Groei, Investeringen en Concurrentievermogen			Jyrki Katainen	Finland	EVP Nationaal: Kok
Vicevoorzitter Euro en Sociale Dialoog			Valdis Dombrovskis	Letland	EVP Nationaal: V
Vicevoorzitter Digitale Eengemaakte Markt[9]			Andrus Ansip	Estland	ALDE Nationaal: Eesti Reformierakond	tot 2 juli 2019; afgetreden vanwege zijn verkiezing tot lid van het Europees Parlement
			Maroš Šefčovič	Slowakije	PES Nationaal: Smer-SD	vanaf 2 juli 2019, ad interim
Europees Nabuurschapsbeleid en Uitbreidingsonderhandelingen			Johannes Hahn	Oostenrijk	EVP Nationaal: ÖVP
Digitale Economie en Samenleving			Günther Oettinger	Duitsland	EVP Nationaal: CDU	tot 1 januari 2017
			Andrus Ansip	Estland	ALDE Nationaal: Eesti Reformierakond	vanaf 1 januari 2017 tot 4 juli 2017, ad interim
			Marija Gabriel	Bulgarije	EVP Nationaal: GERB	vanaf 4 juli 2017
Economische en Financiële Zaken, Belastingen en Douane			Pierre Moscovici	Frankrijk	PES Nationaal: PS
Financiële Stabiliteit, Financiële Diensten en Kapitaalmarktenunie			Jonathan Hill	Verenigd Koninkrijk	ECH Nationaal: CP	tot 15 juli 2016
			Valdis Dombrovskis	Letland	EVP Nationaal: V	vanaf 15 juli 2016
Gezondheid en Voedselveiligheid			Vytenis Andriukaitis	Litouwen	PES Nationaal: LSDP
Handel			Cecilia Malmström	Zweden	ALDE Nationaal: L
Humanitaire Hulp en Crisisbeheersing			Christos Stylianides	Cyprus	EVP Nationaal: DISY
Interne Markt, Industrie, Ondernemerschap, Midden- en Kleinbedrijf[10]			Elżbieta Bieńkowska	Polen	EVP Nationaal: PO
Justitie, Consumentenzaken en Gendergelijkheid			Věra Jourová	Tsjechië	ALDE Nationaal: ANO 2011
Klimaatactie en Energie			Miguel Arias Cañete	Spanje	EVP Nationaal: PP
Landbouw en Plattelandsontwikkeling			Phil Hogan	Ierland	EVP Nationaal: Fine Gael
Mededinging			Margrethe Vestager	Denemarken	ALDE Nationaal: RV
Migratie, Binnenlandse Zaken en Burgerschap			Dimitris Avramopoulos	Griekenland	EVP Nationaal: ND
Milieu, Maritieme Zaken en Visserij			Karmenu Vella	Malta	PES Nationaal: PL
Onderwijs, Cultuur, Jongerenzaken en Sport			Tibor Navracsics	Hongarije	EVP Nationaal: Fidesz
Onderzoek, Wetenschap en Innovatie			Carlos Moedas	Portugal	EVP Nationaal: PSD
Internationale Samenwerking en Ontwikkeling			Neven Mimica	Kroatië	PES Nationaal: SDP
Regionaal Beleid			Corina Crețu	Roemenië	PES Nationaal: PSD	tot 2 juli 2019; afgetreden vanwege haar verkiezing als lid van het Europees Parlement
			Johannes Hahn	Oostenrijk	EVP Nationaal: ÖVP	vanaf 2 juli 2019, ad interim
Vervoer			Violeta Bulc	Slovenië	ALDE Nationaal: SMC
Werkgelegenheid, Sociale Zaken, Vaardigheden en Arbeidsmobiliteit			Marianne Thyssen	België	EVP Nationaal: CD&V
Veiligheidsunie			Julian King	Verenigd Koninkrijk	Onafhankelijk	vanaf 19 september 2016