Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief
Conferentie van Jalta
conferentie van de geallieerden, februari 1945 Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
Op de Conferentie van Jalta kwamen van 4 tot 11 februari 1945 drie geallieerde leiders bij elkaar: Roosevelt van de Verenigde Staten, Churchill van het Verenigd Koninkrijk en Stalin van de Sovjet-Unie. De conferentie vond plaats in de badplaats Jalta op de Krim, en wel in het Livadiapaleis. Deze plaats van samenkomst was gekozen nadat Stalin had geweigerd zijn grondgebied te verlaten. De nazi's waren bijna verslagen. Het was de tweede van de drie bijeenkomsten door de Grote Drie tijdens de oorlog.
Deze laatste conferentie tijdens de oorlog in Europa besprak de situatie die zou ontstaan na afloop van de oorlog. De naoorlogse verhoudingen werden hier dan ook al zichtbaar. Vanzelfsprekend ging het hierbij ook om de afbakening van invloedssferen. George Kennan was zeer duidelijk in de erkenning van de belangen die de Sovjet-Unie in Oost-Europa had verworven.
Naar aanleiding van de conferentie werd een protocol opgesteld, waar 14 hoofdkwesties in werden behandeld.
- Wereldorganisatie
Afgesproken werd dat op woensdag 25 april 1945 in San Francisco een vergadering plaats zou vinden voor de oprichting van de Verenigde Naties (VN). Alle geallieerde landen werden hiervoor uitgenodigd, alsook alle landen die de vijand de oorlog hadden verklaard. Belangrijk was dat ieder land een geldige stem kreeg. Ook kwam er territoriaal beheer. - Verklaring van een vrij Europa
De Grote Drie spraken af landen economisch en politiek gezien te helpen na de naziperiode. Er moesten democratische regeringen komen. Het doel hiervan was zorgen voor internationale vrede en wederopbouw van het dagelijkse leven. - Verdeling van Duitsland
Duitsland zou worden verdeeld door de Grote Drie, maar voor de precieze indeling moest nog onderzoek plaatsvinden. - Bezettingszone voor de Fransen en controle voor de Duitsers
Er zou een bezettingszone voor Frankrijk komen, en een Geallieerde Controleraad; dit met het oog op toekomstige vrede en veiligheid. - Herstel na de naziperiode
Duitsland zou geen herstelbetalingen opgelegd krijgen, maar de geallieerden mochten zich wel schadeloos stellen. Er moest in totaal 22 miljard dollar worden betaald, waarvan vijftig procent aan Rusland. Naast betalingen moest Duitsland ook arbeiders leveren voor de wederopbouw. Daarnaast moest Duitsland de wapenvoorraad sterk verkleinen, productie van goederen annuleren, en er mocht gebruik worden gemaakt van Duitse arbeiders. - Oorlogsmisdadigers
De grootste oorlogsmisdadigers moesten worden gestraft. Het besluit over de wijze waarop de berechting zou moeten plaatsvinden werd nog niet genomen. - De kwestie Polen
Polen zou na de bevrijding door het Rode Leger een nieuwe regering krijgen, waardoor het een democratische staat zou werden. Stalin kreeg ook veel controle; er zou controle over Polen blijven van buiten om er voor te zorgen dat het goed zou gaan. Rusland kreeg op het oostelijke front acht kilometer extra grond, Polen kreeg extra Duitse gebieden in het Westen. - De kwestie Joegoslavië
Ook Joegoslavië zou een nieuwe regering krijgen, en een tijdelijk parlement, gevormd door de Antifascistische Raad voor de Nationale Bevrijding van Joegoslavië (AVNOJ). Zij mochten nog geen wettelijke acties uitvoeren. - Italië-Joegoslavië - Italië-Oostenrijk front
Er werden geen concrete afspraken gemaakt; dit onderwerp zou later nog worden besproken. - Relaties Joegoslavië-Bulgarije
De Grote Drie hadden verschillende zienswijzen ten aanzien van dit onderwerp. Zo werd geopperd om de Bulgaarse regering te melden dat haar handelen niet door de beugel kon. Ook dit zou later werden besproken. - De kwestie Zuidoost-Europa
Er zou een Controle Commissie in Bulgarije komen. Grieken klaagden over herstelbetalingen van de Bulgaren en er waren mogelijkheden voor olie in Roemenië.[bron?] - De kwestie Iran
Er werden geen concrete afspraken gemaakt; dit zou later nog eens op een diplomatieke manier worden besproken. - Ontmoetingen van de Grote Drie
Ze zouden elkaar zo vaak als nodig was ontmoeten; ongeveer om de drie à vier maanden.[bron?] De eerstvolgende ontmoeting zou in Londen worden gehouden.[bron?] - De kwestie Japan
Stalin, die tot dan toe neutraal was gebleven inzake de oorlog met Japan, beloofde zich in dit conflict aan geallieerde zijde te scharen. Na de oorlog zouden de gebieden die Rusland bij het Verdrag van Sint-Petersburg (1875) en na de Russisch-Japanse Oorlog van 1905 bij het Verdrag van Portsmouth had afgestaan aan Japan onder het gezag van de Sovjet-Unie komen.
Aangenomen wordt[1] dat Roosevelt een overeenkomst met Stalin heeft gesloten: in ruil voor Russische deelname aan de oorlog tegen Japan en de nog op te richten Verenigde Naties zou de Amerikaanse president Stalin de vrije hand in Oost-Europa gunnen. De ontwikkeling van de Amerikaanse atoombom was in februari 1945 nog niet voltooid, en gevreesd werd dat de verovering van Japan met conventionele wapens een paar miljoen Amerikaanse soldatenlevens zou gaan kosten. Er was de USA daarom veel aan gelegen om Stalin aan haar kant in de oorlog tegen Japan te krijgen. Churchill zou zich hierbij pas na verwoede discussies hebben neergelegd.
Hoewel op de Conferentie van Jalta weinig concrete afspraken werden gemaakt, is door deze conferentie de naoorlogse verdeling van Europa in een westers en een Sovjetsmachtsblok bevorderd. Het protocol bevat hoofdkwesties die moesten worden veranderd, maar in werkelijkheid is hier weinig van terechtgekomen. Er werd zo specifiek over Polen gesproken, aangezien Polen zich sterk had verzet tegen de Duitsers en in de ogen van de geallieerden nu een flinke tegemoetkoming verdiende.
Remove ads
Zie ook
Externe link
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads