Cultuurfilosofie

Cultuurfilosofie is een vakgebied binnen de filosofie. De cultuurfilosofie bestudeert de mens, in een door menselijk toedoen veranderende maatschappij. Hierbij kan een cultuurfilosoof zich richten op verschillende vlakken:

• nieuwe uitvindingen die het dagelijks leven totaal veranderen, bijvoorbeeld internet
• veranderingen binnen het arbeidsethos, bijvoorbeeld door de opkomst van de lopende band
• veranderende normen en waarden, bijvoorbeeld verschillen tussen waarden en normen van de middeleeuwen en nu

Deel van een serie artikelen over Filosofie
Geschiedenis van de filosofie
Vakgebieden
Cultuurfilosofie · Esthetica · Ethiek · Filosofie van de geest · Geschiedfilosofie · Kennistheorie · Logica · Metafysica · Rechtsfilosofie · Sociale filosofie · Taalfilosofie · Wetenschapsfilosofie
Westerse filosofie
Presocratische filosofie · Antieke filosofie · Middeleeuwse filosofie · Renaissance-filosofie · Moderne filosofie · Postmoderne filosofie
Oosterse filosofie
Chinese filosofie · Taoïsme · Confucianisme · Indische filosofie · Hindoeïsme · Boeddhisme · Japanse filosofie
Religieuze filosofie
Christelijke filosofie · Joodse filosofie · Islamitische filosofie
Portaal    Filosofie

Visies van filosofen

Kant

Het idee dat de maatschappij door mensen veranderd kan worden, de maakbaarheidsgedachte, ontstond tijdens de Verlichting in de 18e eeuw. De eerste cultuurfilosofische analyse werd gedaan door Immanuel Kant in zijn tekst Was ist Aufklärung? uit 1783. Kant vond dat de mensen gestimuleerd moesten worden om de samenleving te moderniseren. Volgens Kant heeft de mens een innerlijke moraliteit, waarmee hij de samenleving in een morele richting kan ontwikkelen.

Hegel

G.W.F. Hegel geloofde niet in de effectiviteit van de goede bedoelingen van de mens. Hij probeert de systematiek van een veranderende samenleving te doorgronden. Moderniteit wordt volgens hem veroorzaakt door het kapitalisme. In Das System der Bedürfnisse uit 1819 waarschuwt hij voor een toename van vrijheid, die tot een totale vervreemding kan leiden, omdat mensen niet meer weten wat ze moeten doen met hun tijd. De modernisering van de economie zorgt ervoor dat mensen steeds minder hoeven te ploeteren om te overleven.

Marx

Karl Marx hing een andere maatschappelijke theorie aan. Marx stelde dat de modernisering van de economie de mensen tot slaaf van de kapitalistische productiewijze maakt. Marx noemde dit de vervreemding: de arbeider werkt, maar deze arbeid en het eindproduct daarvan is hem vreemd, en wordt hem door de markt afgepakt, waardoor een situatie van sleur en ervaren zinloosheid ontstaat. Marx vermoedde dat de mensen onvermijdelijk in opstand zouden komen tegen het kapitalisme, waarna er een socialistische samenleving zou ontstaan , waarin mensen gestimuleerd worden tot creativiteit in hun arbeid, zonder dwang en uitbuiting. Dit idee wordt onder andere beschreven in Die entfremdete Arbeit uit 1844.

Nietzsche

Ook Friedrich Nietzsche had kritiek op het vooruitgangsdenken van Kant. Hij meende dat de mens geen vrij handelend individu is. De mens wordt gedreven door onbewuste processen in het lichaam. Het bewustzijn is niet meer dan een verbindingsnet binnen een collectief van mensen, waarvan de taal de kern is. Nietzsche dacht dat de mens als zodanig ooit zal verdwijnen en plaats zal maken voor de übermensch, die als het ware een soort eindpunt van de cultuur is. Nietzsche zag zichzelf in zijn boek Also sprach Zarathustra, waarin ie de profeet Zaratoestra als zijn alter ego opvoert, als de profeet van die nieuwe, toekomstige mens.

Actualiteit

De vragen die gesteld worden in de cultuurfilosofie blijven actueel, vooral door de tijdgebondenheid van sommige visies op de samenleving. Daarnaast zullen nieuwe uitvindingen voor nieuw denkmateriaal voor dit onderdeel van de filosofie blijven zorgen.

Vakliteratuur

• Libbrecht, Ulrich, Geen muren rond culturen, Davidsfonds, Leuven, 1995, ISBN 906152900X
• Lemaire, Ton, Over de waarde van kulturen (1976)

Zie ook

• Cultuurkritiek
• Techniekfilosofie