Euphyllophyta

Euphyllophyta is de clade die de Monilophyta, de varens en varenachtige planten, en de Lignophyta, met als voornaamste subclade de zaadplanten (Spermatopsida), omvat. Het is een zustergroep van de Lycophyta, de clade van de wolfsklauwen en biesvarens.

Euphyllophyta
Zonnebloem (Helianthus annuus), een typische vertegenwoordiger van de Euphyllophyta met grote, complex generfde bladeren
Taxonomische indeling
Rijk: Plantae (Planten) Stam: Embryophyta (Landplanten) Clade: Tracheophyta (Vaatplanten)
Clade
Euphyllophyta Kenrick & Crane (1997)
Euphyllophyta op Wikispecies
Portaal    Biologie

De Euphyllophyta zouden zijn ontstaan in het Devoon, ongeveer 420 tot 380 miljoen jaar geleden.

De clade is voor het eerst beschreven door Kenrick en Crane in 1997. Ze wordt door sommige auteurs de rang van onderstam toegekend en wordt dan ook wel Euphyllophytina genoemd.

Naamgeving en etymologie

De botanische naam Euphyllophyta is afgeleid van het Oudgriekse εὖ, eu (goed, echt), φύλλον, phullon (blad) en φυτόν, phuton (plant), en verwijst naar de aanwezigheid van 'echte' bladeren. De zustergroep van de Lycophyta hebben daarentegen microfyllen, die evolutionair niet vergelijkbaar zijn (niet homoloog) met macrofyllen of eufyllen (= "echte bladeren").

Kenmerken

Euphyllophyta onderscheiden zich door de aanwezigheid van eufyllen of macrofyllen, grote, vlakke bladeren met vertakte nerven, in tegenstelling tot de Lycophyta en oudere plantengroepen, die enkel microfyllen, kleine, lijnvormige bladeren met een enkele nerf, dragen. Het is nog niet duidelijk of de macrofyllen slechts eenmaal zijn ontstaan bij de eerste Euphyllophyta, of in beide subclades apart ontstaan zijn.

Andere morfologische kenmerken die de Euphyllophyta onderscheiden van andere plantengroepen:

• De groei van de bladeren verloopt apicaal (aan de top) of marginaal (langs de rand) en is eindig; de nerven ontwikkelen zich vanuit de top van het blad (basipetaal);
• De bladeren zijn spiraalvormig rond de stengel ingeplant, bij het afvallen laat het blad een litteken tot in het merg;
• De stengel vertoont een pseudomonopodiale groei;
• De wortels bevat exarch protoxyleem, de wortelharen ontstaan in de endodermis van de hoofdwortel;
• De sporendoosjes of sporangia zitten in paren, gegroepeerd in eindstandige kegels;
• Spermacellen met talrijke flagellen;

Genetisch is de groep gekenmerkt door een inversie van 30.000 nucleotiden in het 'Large Single Copy'- (LSC)- gebied van het chloroplastgenoom.