Faradayconstante

De faradayconstante, F, tegenwoordig constante van Faraday genoemd, is de grootte van de elektrische lading per mol elektronen. De constante wordt gevonden met de formule:

${\displaystyle F=N_{\text{A}}\times q}$

met N_A de constante van Avogadro (ca. 6,02214 · 10²³) en q de lading van een elektron (het elementaire ladingskwantum e:  1,602 · 10⁻¹⁹ coulomb).

De eerste bepaling gebeurde door de hoeveelheid zilver dat in een elektrochemische reactie was afgezet, te wegen. Gedurende een bepaalde tijd werd een bepaalde elektrische stroom gemeten. Zo werd het getal van Avogadro bepaald. Voor een nauwkeuriger bepaling van F (en zo ook N_A), is men van plan deze waarde te gebruiken om de kilogram te herdefiniëren in termen van een vast aantal atomen. De door CODATA-2006 aanbevolen waarde voor F bedraagt^[1]

${\displaystyle F=96\ 485,339\ 9\pm 0,002\ 4\ \mathrm {\frac {C}{mol}} }$.

De constante werd genoemd naar de Britse wetenschapper Michael Faraday.

Zie ook

• Elektrolysewet van Faraday

Bronnen, noten en/of referenties

1. P.J. Mohr, B.N. Taylor, D.B. Newell, CODATA Recommended Values of the Fundamental Physical Constants: 2006 94. National Institute of Standards and Technology. Gearchiveerd op 30 april 2011. Geraadpleegd op 18 april 2011.

WikiWoordenboek