Golfkarton

Golfkarton is een overwegend in de verpakkingsindustrie gebruikt celstofproduct, dat licht en relatief stevig is. Het is een van de vormen van karton.

Golfkarton met B-, C-, E- en F-golf

Soorten

Korte reportage van het Polygoonjournaal uit 1976 die de veelzijdigheid van golfkarton in beeld brengt

Golfkarton bestaat uit ten minste twee lagen: een laag van vlak papier, de dekbaan (meestal bruin of wit), en een S-vormig (sinus-vormig) gegolfde laag papier, die op de contactpunten met lijm aan de onderliggende laag papier is gelijmd. Deze zogenoemde enkelzijdige golf wordt vaak gebruikt als inleg ter bescherming van ingepakte producten zoals bonbons of beschuit. Vanaf drie lagen wordt golfkarton meestal gebruikt voor de vervaardiging van verpakkingen en dergelijke. Er is verder golfkarton dat opgebouwd is uit vijf lagen (met twee golven) of zelfs zeven lagen (met drie golven).

De golven zijn gestandaardiseerd aan de hand van de volgende indeling:

• A, de grove golf, met een golfhoogte van ± 4½ mm en ongeveer 120 golven per meter
• B, de fijne golf, met een golfhoogte van ± 2½ mm en ongeveer 160 golven per meter
• C, de middelgrove golf, met een golfhoogte van ± 3½ mm en ongeveer 140 golven per meter
• D, de goliath-golf, met een golfhoogte van ± 9 mm en ongeveer 70 golven per meter
• E, met een golfhoogte van ± 1,2 mm hoog en ongeveer 300 golven per meter
• F, de microgolf, met een golfhoogte van ± 0,8 mm hoog is en ongeveer 600 golven per meter
• G en N, met een golfhoogte van ±0,5 mm en ongeveer 550 golven per meter

De meest voorkomende combinatie van golven bij golfkarton met vijf lagen is de C/B-combinatie, maar in principe is elke combinatie mogelijk.