Hoogspanningsgelijkstroom, Engels: high-voltage direct current, afgekort als HVDC, is gelijkstroom met hoge spanning.
Hoogspanningsgelijkstroom wordt tegenwoordig vooral voor het transport van elektrische stroom over afstanden van meer dan 50 km gebruikt, bijvoorbeeld tussen landen aan de verschillende kanten van de Noordzee.[1] Sinds de jaren 60 wordt HVDC hiervoor toegepast. Vanouds wordt wisselstroom gebruikt voor transport van elektriciteit, omdat de spanning eenvoudig en vrijwel zonder energieverlies met transformatoren is te wijzigen. Wisselstroom heeft last van onder andere het skineffect, waardoor er meer verliezen zijn bij het transport dan wanneer gelijkstroom wordt gebruikt. Gelijkstroom hoeft alleen de elektrische weerstand te overbruggen en die verliezen kunnen worden geminimaliseerd, door de spanning zo hoog en de stroom zo laag mogelijk te maken.[2] Dankzij de moderne vermogenselektronica kan de HVDC-techniek op economisch haalbare wijze worden ingezet.
Het is met een HVDC-kabel mogelijk twee elektriciteitsnetten op elkaar aan te sluiten, die met een verschillende frequentie werken. Dat gebeurt tussen Argentinië en Brazilië en in Japan.
Hoge gelijkspanningen werden toegepast in televisietoestellen en andere beeldbuizen. De gebruikte spanningen bedroegen hier 20 tot 30 kilovolt.
HVDC-lijnen
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
