Kenzaburo Oë

Kenzaburo Oë,^[1] (Japans: 大江 健三郎, Ōe Kenzaburō) (Uchiko, Ehime, 31 januari 1935 – Tokio, 3 maart 2023) was een Japanse schrijver die in 1994 de Nobelprijs voor Literatuur ontving met de motivering: "... die met poëtische kracht een fantasiewereld schept waarin leven en mythe verdicht worden tot een schokkend beeld van de huidige menselijke situatie".

Kenzaburō Ōe[1] 大江 健三郎, Ōe Kenzaburō'
Kenzaburo Oë in het Japans Kultuurinstituut in Keulen (4 november 2008)
Algemene informatie
Geboren	31 januari 1935
Geboorteplaats	Uchiko, Ehime
Overleden	3 maart 2023
Overlijdensplaats	Tokio
Geboorteland	Japan
Nationaliteit(en)	Japanse
Nobelprijs voor Literatuur
Jaar	1994
Reden	"Wie met poëtische kracht een fantasiewereld, waar leven en mythen condenseren om een verontrustend beeld van de huidige complexe menselijke situatie te vormen."
Dbnl-profiel
(en) IMDb-profiel
Portaal    Literatuur

Kenzaburo Oë in Shendong, China, mei 2005

Leven en werk

Kenzaburo Oë werd geboren in het dorp Ose (大瀬村,Ōse-mura), opgegaan in Uchiko, op het eiland Shikoku in Japan. Hij was een van zeven kinderen. Zijn vader overleed toen hij negen jaar oud was. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak ging dit gepaard met militaristische scholing en de Japanse nederlaag bracht een enorme verandering. Plotsklaps werd democratie gedoceerd en dit beïnvloedde Oë zeer. Hij ging op 18-jarige leeftijd Franse literatuur studeren aan de universiteit van Tokio, waar hij afstudeerde met een scriptie over Jean-Paul Sartre.

Tijdens zijn studie begon hij, beïnvloed door Franse en Amerikaanse literatuur, te schrijven met een eerste publicatie in 1957. Zijn eerste werk beschrijft de verwoestende invloed van oorlog op het rurale leven en de schaduw die de Amerikaanse bezetting werpt op het leven van jongeren in de stad. In zijn werk komen verder politieke, sociale en filosofische thema's voor zoals nucleaire wapens, existentialisme en sociaal non-conformisme.

Oë trouwde in februari 1960 en had drie kinderen. In 1963 werd zijn autistische zoon met een muzikale gave, Hikari Oë, geboren en dit vormde een ommekeer in Oë's leven en werk. Zijn meest bekende roman "Het eigen lot" uit 1964 handelt over de langzame acceptatie van zijn gehandicapte zoon. Dit is een thema dat ook in zijn latere werk voorkomt.

Kenzaburo Oë was buitengewoon hoogleraar aan de Vrije Universiteit Berlijn. Hij maakte vele buitenlandse reizen en ontmoette Mao Zedong in China in 1960. In Frankrijk ontmoette hij Jean-Paul Sartre. Hij was actief in de vredesbeweging en de ecologische beweging.

Hij stierf in 2023 op 88-jarige leeftijd.^[2][3]

Bibliografie

Zijn belangrijkste werken zijn in onderstaande lijst opgenomen.

Jaar	Japanse titel	Vertaling	Opmerkingen
1957	死者の奢り Shisha no ogori	De hoogmoedige doden	Uitg.: Meulenhoff, 1983. ISBN 90-290-2714-2
	他人の足 Tanin no ashi	Om andermans voeten	in De hoogmoedige doden, ISBN 90-290-2714-2
	飼育 Shiiku	Een dier houden	in De hoogmoedige doden, ISBN 90-290-2714-2
1958	芽むしり仔撃ち Memushiri kōchi	De knoppen breken	Uitg.: Meulenhoff, 1994. ISBN 90-290-4477-2
	人間の羊 Ningen no hitsuji	De schapen met de blote billen	in De hoogmoedige doden, ISBN 90-290-2714-2
	不意の唖 Fui no oshi	Zijn ze plotseling hun mond verloren	in De hoogmoedige doden, ISBN 90-290-2714-2
1961	セヴンティーン Sevuntīn	in Seventeen & Homo sexualis	Uitg.: Meulenhoff, 1995. ISBN 90-290-4675-9
1964	個人的な体験 Kojinteki na taiken	Het eigen lot	Uitg.: Meulenhoff, 1982. ISBN 90-290-3832-2
	空の怪物アグイー Sora no kaibutsu Aguī		Niet in het Nederlands vertaald
1965	ヒロシマ・ノート Hiroshima nōto		Niet in het Nederlands vertaald
1967	万延元年のフットボール Man'en gan'nen no futtobōru	Voetballen in 1860	Uitg.: Meulenhoff, 1988. ISBN 90-290-1815-1
1969	我らの狂気を生き延びる道を教えよ Warera no kyōki wo ikinobiru michi wo oshieyo		Niet in het Nederlands vertaald
1972	みずから我が涙をぬぐいたまう日 Mizukara waga namida o nuguitamau hi	De dag dat de keizer hoffelijk mijn tranen droogt	Uitg.: Meulenhoff, 1977. ISBN 90-290-0626-9
1976	ピンチランナー調書 Pinchi ran'nā chōsho		Niet in het Nederlands vertaald
1983	新しい人よ、眼ざめよ Atarashii hito yo, mezameyo		Niet in het Nederlands vertaald
1986	M/Tと森のフシギの物語 M/T to mori no fushigi no monogatari		Niet in het Nederlands vertaald
1989	人生の親戚 Jinsei no shinseki		Niet in het Nederlands vertaald
1990	静かな生活 Shizuka na seikatsu		Niet in het Nederlands vertaald
1993	「救い主」が殴られるまで 'Sukuinushi' ga nagura reru made		Niet in het Nederlands vertaald
1994	揺れ動く (ヴァシレーション) Yureugoku (Vashirēshon)		Niet in het Nederlands vertaald
1995	大いなる日に Ōinaru hi ni		Niet in het Nederlands vertaald
	曖昧な日本の私 Aimai na Nihon no watashi		Niet in het Nederlands vertaald
	恢復する家族 Kaifukusuru kazoku	Hikari groet de dingen : kroniek van een genezend gezin	Uitg.: Bijleveld, 1998. ISBN 90-6131-107-1
1999	宙返り Chūgaeri		Niet in het Nederlands vertaald
2001	取り替え子 (チェンジリング) Torikae ko (Chenjiringu)		Niet in het Nederlands vertaald
2002	憂い顔の童子 Ureigao no dōji		Niet in het Nederlands vertaald
2003	二百年の子供 Ni hyaku nen no kodomo		Niet in het Nederlands vertaald
2005	さようなら、私の本よ! Sayōnara, watashi no hon yo!		Niet in het Nederlands vertaald

Prijzen

• 1958 - Akutagawaprijs voor Shiiku (飼育)
• 1967 - Tanizakiprijs voor Manen gannen no futtoboru (万延元年のフットボール)
• 1994 - Nobelprijs voor Literatuur