Loading AI tools
componist uit Argentinië Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lalo Boris Schifrin, eigenlijk: Boris Claudio Schifrin (Buenos Aires, 21 juni 1932) is een Argentijns componist, dirigent en pianist van zowel klassieke muziek als jazz. Hij geniet wereldwijde bekendheid voor zijn titelmuziek van de televisieserie Mission: Impossible en andere filmmuziek zoals die voor de films Dirty Harry en Enter the Dragon.
Lalo Schifrin | ||||
---|---|---|---|---|
Lalo Boris Schifrin | ||||
Volledige naam | Lalo Boris Schifrin | |||
Bijnaam | Boris Claudio Schifrin | |||
Geboren | 21 juni 1932 | |||
Land | Argentinië | |||
Nevenberoep | dirigent, pianist | |||
Instrument | piano | |||
Leraren | Olivier Messiaen, Charles Koechlin | |||
Belangrijkste werken | Sinfonia Concertante, Mission: Impossible, Statue of Liberty: A Symphonic Celebration, Concerto Nr. 2 "The Americas", Symphony Nr. 1: Liliuokalani, Dirty Harry | |||
Officiële website | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
(en) Allmusic-profiel | ||||
(en) Last.fm-profiel | ||||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Schifrin kreeg op 6-jarige leeftijd pianolessen van Enrique Barenboim, de vader van de bekende dirigent en pianist Daniel Barenboim. In zijn jeugd verbeterde hij zijn vakbekwaamheid als leerling van Andreas Karalis en Juan-Carlos Paz. Tegelijkertijd werd hij ook enthousiast voor jazz. Vanaf 1950 studeerde hij aan het Conservatoire national supérieur de musique in Parijs onder andere bij Olivier Messiaen en Charles Koechlin. Zijn studie financierde hij door in Parijse nachtclubs als jazzpianist op te treden.
Weer terug in Argentinië richtte hij een jazzorkest op. In 1956 werd hij met Dizzy Gillespie bekend, voor wiens orkest hij de Suite Gillespiana componeerde. Na de opheffing van de Big-Band trad hij in 1960 toe tot het nieuwe kwintet van Dizzy Gillespie als arrangeur en pianist. Tot 1964 bleef hij bij dit ensemble. Hij werkte als pianist ook mee aan de opname van Ástor Piazzollas tango-album Concert voor bandoneón en orkest. Andere grootheden met wie hij toen samenwerkte waren Sarah Vaughan, Ella Fitzgerald, Stan Getz, Quincy Jones en Count Basie.
In 1963 kreeg hij het aanbod van de Metro-Goldwyn-Mayer Studios (MGM) de muziek voor de film Rhino! te componeren. Het werd de eerste van meer dan 100 composities filmmuziek, die hij componeerde. In de Verenigde Staten werd hij vooral door zijn muziek voor tv-series bekend.
In 1986 voerde hij samen met het Glendale Symphony Orchestra tijdens het Hollywood Bowl met veel succes zijn Salute to the Statue of Liberty op.
Van 1987 tot 1992 was hij chef-dirigent van het Orchestre Philharmonique de Paris. Van 1989 tot 1995 was hij dirigent van het Glendale Symphony Orchestra. Verder was hij gastdirigent bij vooraanstaande orkesten van de wereld, zoals het London Philharmonic Orchestra, het London Symphony Orchestra, de Wiener Symphoniker, het Los Angeles Philharmonic Orchestra, het Israel Philharmonic Orchestra, het Orquesta Filarmónica de la Ciudad de México, het Houston Symphony Orchestra, het Orchestra of Saint Luke, het Orquesta Sinfónica Nacional Argentina, het Государственный симфонический оркестр Грузии (Staats-symfonieorkest van Georgië), het Symfonieorkest van Moskou en het Orchestre de la Suisse Romande in Genève.
Schifrin geeft wereldwijd concerten met jazzvertolkers samen met symfonieorkesten en is een promotor van de fusie van jazz en symfonische muziek.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.