Nairi

Het land van Nairi (Armeens: Նայիրի) lag waarschijnlijk in de oostelijke Turkse provincie Van en waarschijnlijk gedeeltelijk in de aangrenzende provincie Hakkâri. Het werd in de midden-ijzertijd bewoond door een coalitie van koninkrijken of stammen die mogelijk niet etnisch en cultureel uniform waren. De Nairi-landen werden voor het eerst genoemd in Assyrische bronnen in de 13e eeuw v.Chr. Een kleitablet uit Assur bewijst dat paarden uit Nairi in de Midden-Assyrische periode naar Assyrië werden gebracht.

Oorsprong

De theorie van een Hurritische oorsprong van Nairi en Urartu gaat terug op Albrecht Götze, die ervan uitging dat het rijk van Urartu voortkwam uit een fusie van de verschillende Nairi-rijken. Volgens Benedict (1960) was er echter geen bewijs van een Hurritische aanwezigheid in het Vanmeer. Meestal wordt aangenomen dat de koningen van de Assyrische inscripties geen erfelijke heersers waren, maar eerder stamhoofden die zich pas onder Assyrische druk dichter aaneensloten.

Grondgebied

Het grondgebied van Nairi strekte zich uit tussen de Tur Abdin en de zuidwestelijke oever van het Vanmeer, “voorbij de onbegaanbare bergen”. Assyrische bronnen vermelden A.AB. BA ša KUR Na-i-ri, "de zee van het land Nairi ", ofwel het Van- of Urmiameer. Uruartri lag waarschijnlijk ten noorden en oosten van het Vanmeer.

Bronnen

De Nairi-landen zijn alleen bekend uit Assyrische bronnen. De volgende koningen rapporteren over campagnes tegen de Nairi en Uruartri:

vermeld	jaar (v.Chr.)	Assyrische koning
Aramu de Urartiër	858, 856, 844	Salmanasser III (858-824)
Kakia, koning van Nairi	858	Salmanasser III (858-824)
Nairi, Urartu	begin 9e eeuw	Assurnasirpal I (883-859)
Urartri, Nairi	eind 10e eeuw	Adad-nirari II (911-891)
Uruartri	rond 1070	Assur-bel-kala (1073-1056)
23 koningen van Nairi	-	Tiglat-Pileser I (1114-1076)
60 koningen van Nairi	-	Tiglat-Pileser I (1114-1076)
40 koningen van de landen van Nairi	eind 13e eeuw	Tukulti-ninurta I (1243-1207)
8 landen van Uruatri	rond 1273	Salmanasser I (1273-1244)