Loading AI tools
biologisch proces Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nociceptie of pijnzin is het vermogen van een organisme om weefselbeschadiging of dreigende weefselbeschadiging waar te nemen. Het woord nociceptie komt van het latijnse woord nocere (schaden, kwetsen). Waarnemen met dit zintuig heet pijn voelen.
De gevoelde pijnprikkels worden door het organisme niet als neutraal, maar als negatief ervaren (‘pijn doet zeer’). Dat heeft te maken met de functie van pijnzin voor een organisme: die functie is het nu en in de toekomst vermijden van situaties die kunnen leiden tot al dan niet ernstige weefselschade.
Om de belangrijke functie van het vermijden van toekomstige pijnervaringen te ondersteunen, wordt de situatie rond de pijnervaring goed opgeslagen in het geheugen van het organisme. Opgemerkt zij dat de pijnervaring zelve niet meer uit het geheugen oproepbaar is, maar wel de situatie waarin de pijnervaring plaatsvond. Vervelend genoeg zijn er stoornissen, waarbij er wel degelijk een echt voelbaar pijngeheugen is, zoals in het geval van fantoompijn.
Er bestaan overigens forse (meegedeelde) verschillen tussen individuen ten aanzien van de gevoelde intensiteit van de pijnperceptie, bij eenzelfde pijnprikkel. Die intensiteitsverschillen kunnen niet alleen duiden op verschillen in fysieke pijndrempelwaarde, maar ook op verschillen in psychische pijnverwerking door bijvoorbeeld gewenning, alsmede op verschillen in culturele conventies rond het uiten van pijn.
De zenuwuiteinden die de pijnprikkels detecteren, zitten over vele lichaamsdelen verspreid. In die zin is nociceptie net als proprioceptie en thermoceptie een diffuus gelokaliseerd zintuig. Aan de buitenkant van het lichaam zitten de pijnzenuwen in de huid, het hoornvlies en het trommelvlies, en aan de binnenkant van het lichaam bevinden de pijnzenuwen zich in de organen (viscerale pijnzin) en in het bewegingsapparaat.
De externe pijnprikkels die via pijnzenuwen in huid, hoornvlies en trommelvlies worden doorgegeven, zijn te verdelen in stekend en dof. Stekende pijn volgt snel op de pijnprikkel en is goed lokaliseerbaar. Doffe pijn volgt vlak na de stekende pijn, en is ten opzichte van de stekende pijn minder intens en minder goed lokaliseerbaar (onbestemder). Door hun volgordelijkheid heten ze ook wel primair en secundair.
De interne pijnprikkels die via pijnzenuwen in de organen en het bewegingsapparaat worden doorgegeven zijn dof en redelijk onbestemd. Veelal neigt de pijnzin van deze binnenste lichaamsdelen uit te stralen naar haar directe lichaamsomgeving. Zo kan spierpijn leiden tot een gevoel van stramheid in het hele bespierde lichaamsdeel. Ook een wat onbestemde aanduiding als ‘buikpijn’ kan duiden op een uitstralingseffect van de pijnzin vanuit een specifiek ‘pijngevend’ orgaan in de buik naar de gehele buikholte.
Naast een verdeling van pijnzenuwen over de buitenkant en de binnenkant van het lichaam, is er ook nog een verdeling te maken van de soorten pijnprikkels, waarin de pijnzenuwen gespecialiseerd zijn. Die soorten betreffen respectievelijk de mechanische, de thermische en de chemische pijnprikkels.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.