Nucleaire chemie
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nucleaire chemie of kernchemie is een vakgebied binnen de chemie. Het houdt zich bezig met de bestudering en de synthese van radioactieve stoffen en het verval daarvan. Toepassingen zijn te vinden bij de medische diagnose, materiaalkunde, radiologische therapieën en de milieukunde.
| Deel van een serie artikelen over Scheikunde | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Instrumenten voor analytische chemie | ||||
| Algemeen | ||||
|
Atoom · Binding · Element · Energie · Evenwicht · Ion · Reactie · Redox · Materie · Verbinding | ||||
| Deelgebieden | ||||
|
Analytische chemie · Anorganische chemie · Biochemie · Fysische chemie · Industrie · Organische chemie · Theoretische chemie | ||||
| ||||
Geschiedenis
Chemici waren de eerste onderzoekers die radioactiviteitverschijnselen als alfastraling, bètastraling, radioactief verval en kernreacties onderzochten. Voorbeelden zijn de isolatie van radium en polonium uit uraniniet door de scheikundige Marie Curie en de ontdekking van de kernsplijting door Otto Hahn, Lise Meitner en Fritz Strassmann.[1]
Literatuur
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.