onderwijs Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Reflectie is een term uit de didactiek en omvat nadenken over concrete handelingen. Het is een gestructureerde manier om ervaringen te begrijpen en te analyseren en er betekenis aan te geven. Reflectie is het cognitieve proces waarbij ervaringen worden omgezet in betekenis. Het begrip kan gelinkt worden aan introspectie.
Reflectie is een vaardigheid die in een aantal (beroeps)opleidingen wordt geleerd. Bijvoorbeeld in de opleiding tot zorgprofessional (verpleging, verzorgende, arts), leerkracht/docent, gedragswetenschapper en/of gedragskundige. Doordat de eerste jaren van een beginnende leraar een periode van intens professioneel leren vormen, waarbij gevoelens van twijfel en kwetsbaarheid voorkomen, kan reflectie een hulpmiddel zijn ter ondersteuning. Door te reflecteren verruim je je blik en krijg je een bredere kijk op dingen. Het doel is steeds om door cognitieve actie, bewustwording van een bepaalde handelingssituatie te vergroten. [1] verwijst naar "iemand die zijn of haar ervaringen en /of kennis probeert te herstructureren". Het construct reflectie is nog niet geheel eenduidig gedefinieerd.Gevolg hiervan is dat betrouwbare meetinstrumenten nog schaars zijn. Een relatief recent Nederlands instrument voor de kwaliteit van reflectie door artsen is de Groningen Reflection Ability Scale (GRAS)[2] Grondleggers van de reflectie als vorm van learning-on-the-job en het begrip reflective practitioner zijn John Dewey, Donald Schön en Chris Argyris.
Er zijn meerdere modellen waarmee reflectie wordt beschreven, geanalyseerd of in fasen wordt onderverdeeld of waarin reflectie is opgenomen in grotere processen.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.