Riso amaro

Riso amaro (Bittere rijst) is een film uit de naoorlogse Italiaanse cinema van regisseur Giuseppe De Santis met in de hoofdrollen Silvana Mangano, Vittorio Gassman en Doris Dowling.

Riso amaro Bittere rijst[1]
Silvana Mangano in Riso amaro.
Regie	Giuseppe De Santis
Producent	Dino De Laurentiis
Scenario	Giuseppe De Santis
Hoofdrollen	Vittorio Gassman Doris Dowling Silvana Mangano
Muziek	Goffredo Petrassi
Montage	Gabriele Varriale
Cinema­tografie	Otello Martelli
Première	21 september 1948
Genre	drama
Speelduur	108 minuten
Taal	Italiaans
Land	Italië
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal    Film

De film wordt als een van de hoogtepunten beschouwd van de neorealistische stroming naast onder andere Ossessione (Visconti) en Ladri di biciclette (De Sica).

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Walter en Francesca worden na een juwelenroof op de hielen gezeten door de politie en belanden tijdens hun vlucht op een transport van rijstplukkers. Terwijl de onbetrouwbare Walter uit beeld verdwijnt, probeert Francesca als illegale plukster aan de bak te komen om wat geld te verdienen en uit handen te blijven van justitie. Ze lijkt aanvankelijk hulp te krijgen van de mooie Silvana, maar als zij er lucht van krijgt dat Francesca een dievegge is, laat ze haar prompt vallen en stookt de andere vrouwen tegen haar op. Francesca vecht voor haar plekje en weet uiteindelijk toch het vertrouwen te winnen van Silvana en haar collega’s. Als Walter echter weer op het toneel verschijnt, blijkt hij weer snode plannen te hebben gesmeed om een deel van de rijstoogst te stelen. Daarbij heeft hij zijn oog op de naïeve Silvana laten vallen en hij maakt haar met succes het hof.

Rolverdeling

Acteur	Personage
Vittorio Gassman	Walter
Doris Dowling	Francesca
Silvana Mangano	Silvana

Achtergrond

Riso amaro betekent in het Nederlands ‘Bittere Rijst’. Het bitter staat voor de tragiek in de film en de rijst heeft alles te maken met het decor waarin de film zich afspeelt. In de laagvlakten van de rivier de Po, bij steden als Pavia, Novara en Vercelli liggen uitgestrekte rijstvelden. In de maand mei wordt hier door vrouwenhanden de risottorijst geplukt. Onder moeilijke omstandigheden wordt er een maand lang keihard gewerkt door Italiaanse vrouwen die van heinde en verre zijn afgereisd om hier geld te verdienen voor hun gezinnen.