Road Runner en Wile E. Coyote

Road Runner en Wile E. Coyote zijn twee tekenfilmfiguren uit de Looney Tunes/Merrie Melodies-tekenfilms van de Warner Bros. Studios, die in veel filmpjes een vast duo vormen. Beide werden in 1948 bedacht door Chuck Jones en maakten hun debuut in het filmpje Fast and Furry-ous.

Road Runner
Personage uit Looney Tunes/Merrie Melodies
Road Runner afgebeeld op een Plymouth, 2015.
Debuut	Fast and Furry-ous (1949)
Bedacht door	Chuck Jones
Stemacteur(s)	Paul Julian, Mel Blanc, Joe Alaskey, Dee Bradley Baker
Persoonsinformatie
Soort	Antropomorfe grote renkoekoek
Geslacht	Mannelijk
Nationaliteit	Amerikaans
Specialiteit	Supersonische snelheid
Portaal    Media

Wile E. Coyote
Personage uit Looney Tunes/Merrie Melodies
Beeld van Wile E. Coyote, 2008.
Debuut	Fast and Furry-ous (1949)
Bedacht door	Chuck Jones
Stemacteur(s)	Mel Blanc, Joe Alaskey, Maurice LaMarche, Dee Bradley Baker, Daran Norris, J. P. Karliak
Persoonsinformatie
Alias	Coyote, Karel de Coyote
Soort	Antropomorfe coyote
Geslacht	Mannelijk
Nationaliteit	Amerikaans
Specialiteit	Supersonische snelheid, hoog IQ, sluwheid
Portaal    Media

Road Runner

Road Runner is gebaseerd op de renkoekoek. Hij heeft blauwe veren en staat bekend om zijn enorme snelheid.

In de filmpjes praat Road Runner niet, maar laat wel altijd “miep-miep” horen als hij op volle snelheid voorbij raast. De “miep-miep”-uitspraak (in het Engels “beep-beep”) is ingesproken door Paul Julian, een werknemer van Warner Brothers die dit geluid zelf maakte als hij haast had en wilde dat mensen uit de weg gingen. De eerste serie tekenfilms werd geregisseerd door Chuck Jones.

Er zijn in Nederland ook stripverhalen verschenen van Road Runner. Hij kon hierin wél praten en wel op rijm. Hij werd altijd vergezeld door zijn drie kleine neefjes.

Wile E. Coyote

Wile E. Coyote (een woordspeling op 'wily', het Engelse woord voor 'sluw') is een bruine antropomorfe coyote, die in alle filmpjes waarin hij met Road Runner te zien is, probeert Road Runner te vangen. De E. in zijn naam zou staan voor Ethelbert volgens getoond in een van de cartoons. Jones baseerde het personage op Mark Twains Roughing It.

Wile E. Coyote staat bekend om zijn sluwheid en het smeden van vele plannen, die door stommiteiten of gebrekkige apparatuur altijd mislukken.

Wile E. Coyote is in tegenstelling tot Road Runner ook te zien in andere filmpjes dan die met hemzelf en Road Runner in de hoofdrol. Zo maakte hij vijfmaal zijn opwachting in een Bugs Bunny-filmpje, beginnend met Operation: rabbit uit 1949. In dit filmpje werd hij voor het eerst bij naam genoemd. Het was ook de eerste tekenfilm waarin de coyote sprak. Zijn stem werd (net als die van Bugs Bunny) ingesproken door Mel Blanc.

In Looney Tunes-strips gepubliceerd in Nederland en uitgegeven door Uitgeverij de Vrijbuiter staat Wile E. Coyote ook bekend als Karel de Coyote.

Opzet van de tekenfilm

De eerste reeks tekenfilms van Chuck Jones begint met Coyote die de Road Runner achterna zit. Beide razen met een enorme snelheid over de weg, totdat plotseling het beeld wordt stopgezet en er wordt ingezoomd op de twee karakters (meestal eerst Road Runner) waarna er een gefantaseerde Latijnse naam in beeld verschijnt die meestal verwijst naar de snelheid van de Road Runner (bijvoorbeeld Acceleratii Fantasticus) of de honger van de Coyote (bijvoorbeeld Eatibus Vulgaris). Dan loopt het beeld weer en meestal ontsnapt Road Runner op een of andere manier. Een bekende manier is dat hij bliksemsnel het beeld uitrent en dat de mond van Coyote openvalt. Latere regisseurs zouden deze introductie weglaten.

De rest van de tekenfilm gaat dan over Coyote die allerlei mogelijke hulpmiddelen bedenkt om Road Runner te pakken te krijgen (meestal geleverd door Acme). Drie veelgebruikte voorwerpen:

Vogelzaad

Meestal plaatst hij hier nog een bordje op met de tekst 'Gratis Vogelzaad'. Als Road Runner dan afgeleid is door het vogelzaad (wat hij meestal meteen opeet), probeert Coyote hem te pakken te krijgen.

Explosieven

Meestal gebruikt hij dynamiet, maar ook andere explosieven als vuurwerk of kanonnen zijn mogelijk. Hij probeert hier meestal de Road Runner mee op te blazen.

Rube Goldbergmachines

Coyote gebruikt verschillende voorwerpen die hij zo opstelt dat ze een kettingreactie geven die op het eind de Road Runner moeten vangen.

Coyote krijgt de Road Runner nooit te pakken. Al zijn plannen lopen in de soep en Coyote raakt meestal zwaar toegetakeld. De bekendste scène is wel dat Coyote van een enorme rots afvalt en met rode ogen verder denkt hoe hij de Road Runner wel zou kunnen pakken.

In de tekenfilms wordt meestal niet gesproken (behalve het miep-miep/tong uitsteken van Road Runner), maar de twee communiceren toch weleens door middel van het opsteken van bordjes naar elkaar, het publiek of de striptekenaar. Bovendien schreeuwt Coyote het weleens uit van de pijn, bijvoorbeeld als hij in een cactus terechtkomt. Ook kijkt hij weleens met opgetrokken wenkbrauwen trots naar het publiek, omdat hij denkt dat hij de Road Runner te pakken heeft, maar meestal raakt hij dan zelf in de penarie.