Eerste etappe
De eerste etappe van de Ronde van Zwitserland 2023 was een korte tijdrit in en rond Einsiedeln. Hier pakte thuisrijder Stefan Küng de overwinning, voor de twee Belgen Remco Evenepoel en Wout van Aert. Dit werd logischerwijze ook de top drie van het algemeen klassement.[1]
Meer informatie Plaats, Naam ...
Sluiten
Tweede etappe
De tweede etappe draaide, zoals verwacht, uit op een massasprint. Vlak voor de laatste beklimming was er echter een grote valpartij, waardoor sprinters als Kaden Groves niet konden strijden voor de dagzege. Uiteindelijk was het de Eritreeër Biniam Girmay die de etappe won, voor Arnaud Démare. Wout van Aert werd voor de tweede dag op een rij derde. Stefan Küng en Remco Evenepoel finishten beide met het peloton, waardoor de top van het algemeen klassement onveranderd bleef.[2]
Meer informatie Plaats, Naam ...
Sluiten
Derde etappe
De derde etappe was de eerste bergrit. Leider Stefan Küng kon de groep der favorieten niet volgen, waardoor Remco Evenepoel de virtuele leidersplaats in het klassement bezette. In de finale viel hij aan om zijn voorsprong uit te diepen, maar uiteindelijk was het de Deen Mattias Skjelmose die de overwinning pakte, voor Felix Gall en Juan Ayuso. Evenepoel werd vierde. In het algemeen klassement behield Evenepoel zijn tweede plaats, maar Skjelmose nam de leidersplaats over van Küng. Ayuso bezette de derde plek.[3]
Meer informatie Plaats, Naam ...
Sluiten
Vierde etappe
Ook de vierde etappe was een bergrit, met dezelfde hoofdrolspelers als een dag eerder. Ditmaal trok de Oostenrijker Felix Gall aan het langste eind, met ruime voorsprong op Remco Evenepoel en Mattias Skjelmose. Gall wist eveneens de leiderstrui over te nemen van Skejlmose.[4]
Meer informatie Plaats, Naam ...
Sluiten
Vijfde etappe
De vijfde etappe was opnieuw een bergrit, de Koninginnenrit. Leider Felix Gall viel aan in de finale, maar Spanjaard Juan Ayuso ging op en over Gall en won de etappe, voor Mattias Skjelmose en Peio Bilbao. Skjelmose nam hierdoor opnieuw de gele trui over van Gall. Ayuso belandde op de derde plaats in het algemeen klassement. Remco Evenepoel, die tiende werd en naar een vierde plaats in het algemeen klassement zakte, uitte kritiek op de gevaarlijke laatste afdaling van de etappe.[5] De finish lag namelijk niet op de top van de Albulapas, maar in een dorpje onderaan de berg. Bij de afdaling haalden sommige renners snelheden tot 100 km/uur. Magnus Sheffield en Gino Mäder kwamen beide zwaar ten val tijdens deze afdaling, en belandden in een ravijn.[6] Sheffield hield er kneuzingen en een hersenschudding aan over, en werd met de ambulance naar het ziekenhuis van Samedan gebracht. Mäder lag bewegingloos in een riviertje en werd ter plekke gereanimeerd, waarna hij met de helikopter naar het ziekenhuis van Chur werd overgebracht.[7] Daar overleed hij.
Meer informatie Plaats, Naam ...
Sluiten
Zesde etappe
De zesde etappe was normaal gezien de langste bergrit, met 215,3 kilometer. Door een langverwachte rotslawine in Brienz/Brinzauls de afgelopen nacht werd de etappe ingekort. De renners zouden nog 140,9 kilometer moeten afleggen in een heuvelrit.
Later die ochtend, rond half twaalf, overleed de Zwitser Gino Mäder, die een dag eerder zwaar was gevallen tijdens de laatste afdaling, in het ziekenhuis van Chur.[8] Hierdoor werd enkel de laatste twintig kilometer van de zesde etappe onder neutralisatie verreden. Dat was de wens van de familie van Mäder. De zes overgebleven renners van Mäders team Bahrain-Victorious, Peio Bilbao, Nikias Arndt, Filip Maciejuk, Fran Miholjević, Johan Price-Pejtersen en Antonio Tiberi, reden op kop van het peloton.[9]
Zevende etappe
De zevende etappe was een heuvelrit. De tijdsopname voor het klassement bevond zich op 25 kilometer van de finish. Drie volledige ploegen, Bahrain-Victorious, Tudor Pro Cycling Team en Intermarché-Circus-Wanty, en tal van renners trokken zich terug uit de wedstrijd na het overlijden van Gino Mäder. De rit begon met een minuut stilte. Pas in de laatste 25 kilometer werd er gestreden voor de overwinning, waardoor iedereen in dezelfde tijd werd geplaatst. De Belg Remco Evenepoel won met een solo opgedragen aan Mäder. Wout van Aert won de pelotonsprint voor Bryan Coquard.[10]
Meer informatie Plaats, Naam ...
Sluiten
Achtste etappe
De achtste en laatste etappe was opnieuw een individuele tijdrit. De Spanjaard Juan Ayuso wist hierin zijn tweede etappezege te behalen, voor Remco Evenepoel en Mattias Skjelmose. Die laatste wist ook de eindzege veilig te stellen. Felix Gall zakte nog weg uit de top van het algemeen klassement na een slechte tijdrit.[11]
Meer informatie Plaats, Naam ...
Sluiten
Individuele tijdrit.svg){kind=small}
Stefan Küng
Heuvelrit
Biniam Girmay
Bergrit
Mattias Skjelmose
Felix Gall
Juan Ayuso.svg){kind=small}
Remco Evenepoel
.svg){kind=small}
Nickolas Zukowsky
INEOS Grenadiers
Lilian Calmejane
Pascal Eenkhoorn
