Westelijke rotspinguïn

De westelijke rotspinguïn, rotsspringer of geelkuifpinguïn (Eudyptes chrysocome synoniem: Eudyptes crestatus) is een pinguïnsoort die nauw verwant is aan de macaronipinguïn (E. chrysolophus). Op de Falklandeilanden zijn bastaards en gemengde paren aangetroffen.

Westelijke rotspinguïn IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2020)
Volwassen westelijke pinguïn op de Falklandeilanden.
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Aves (Vogels) Orde: Sphenisciformes (Pinguïns) Familie: Spheniscidae (Pinguïns) Geslacht: Eudyptes
Soort
Eudyptes chrysocome (Forster, 1781)
Verspreidingsgebied van de westelijke rotspinguïn (zuidoostelijk van Zuid-Amerika) en oostelijke rotspinguïn (eilanden zuidelijk in de Indische en Grote Oceaan)
Synoniemen
Eudyptes chrysocome chrysocome (Forster, 1781) Eudyptes crestatus (J. F. Miller, 1784)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Westelijke rotspinguïn op Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal    Biologie Vogels

Kenmerken

De vogel is 51 tot 62 cm lang en weegt 2 tot 3,8 kg. Het is een relatief kleine soort kuifpinguïn, van boven zwart tot blauwzwart en van onder wit. De gele kuif is relatief smal en loopt van het voorhoofd als een wenkbrauwstreep boven het oog en vormt achter het oog een losse lichtgele pluim die afhangt. Ook de zwarte veren op de kruin vormen een korte kuif die zorgt voor een karakteristiek kopvorm. De snavel is oranje tot roodachtig en de poten zijn lichtroze. De nauw verwante soort oostelijke rotspinguïn (E. filholi) verschilt iets omdat op de snavel een roze vlies aan de basis zit.^[2]

Verspreiding en leefgebied

De westelijke rotspinguïn komt voor van Kaap Hoorn tot de Falklandeilanden.^[3][4]

Buiten de broedtijd verblijven pinguïns in open zee. De broedkolonies liggen op kale stenige hellingen en stranden, in lavavelden, soms een beetje met graspollen begroeid en meestal dicht bij zee.^[2]