Tony O'Shea

Anthony (Tony) O'Shea (Stockport, 9 mei 1961) is een Engels darter. Zijn bijnaam luidt vanwege zijn gedrongen gestalte Silverback. O'Shea is zevenvoudig grandslamfinalist, maar wist er geen enkele op zijn naam te schrijven. Wel wist O'Shea in 2009 de WDF World Cup op zijn naam te schrijven.

Tony O'Shea
O'Shea in mei 2005
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Silverback
Geboortedatum	9 mei 1961
Geboorteplaats	Stockport, Engeland
Sport	Darts
Eigen website	Tony O'Shea
Dartsinformatie
Speelt sinds	1979
Pijlen	22gr. Target Gen 2 Tony o'Shea
Lateraliteit	Rechtshandig
Opkomstnummer	Hey Baby - DJ Ötzi
Organisatie
BDO	1995–2017, 2018–2020
PDC	2018
WDF	1995-2017, 2018–2022
BDO-hoofdtoernooien – Beste prestaties
World Ch'ship	Runner-up: 2009, 2012, 2013
World Masters	Runner-up: 2004, 2012
World Darts Trophy	Runner-up: 2002
Int. Darts League	Runner-up: 2005
Finder Darts Masters	Halve finale: 2002, 2003, 2008, 2010
BDO World Trophy	Laatste 16: 2016, 2018
PDC-hoofdtoernooien – Beste prestaties
Grand Slam	Kwartfinale: 2009, 2013
WDF-hoofdtoernooien – Beste prestaties
Dutch Open	Winnaar: 2012
Andere gewonnen toernooien
Toernooi	Jaren
WDF World Cup Singles WDF World Cup Pairs International Open Isle of Man Open Jersey Classic Northern Ireland Open Polish Open Romanian Open Scottish Open Swiss Open Turkish Open Welsh Classic Welsh Masters Dutch Open (koppels)	2009 2011, 2013 2009 2016 2014 2011 2012 2013 2009 2003 2009, 2017 2009 2008 2012
Andere prestaties
9-darter op de International Darts League 2007
Portaal    Darten

Carrière

In 2002 maakte de Engelsman zijn debuut op het BDO World Darts Championship (tevens bekend als Lakeside) in de verloren partij tegen Colin Monk (2–3 in sets). Lange tijd was een halve finale in 2004 op Lakeside zijn beste prestatie. O'Shea verloor toen met 5–1 in sets van Mervyn King, die hem later in de finales van de Winmau World Masters (2004) en de International Darts League (2005) eveneens de baas bleek.

In 2006 verloor hij op Lakeside in de kwartfinale van Raymond van Barneveld. In 2007 verloor hij op Lakeside in de eerste ronde van Martin Adams, die het toernooi vervolgens won.

Tijdens de International Darts League van 2007 gooide O'Shea op zijn verjaardag een 9-darter in zijn tweede ronde-partij tegen Adrian Lewis. De prijs die voor deze prestatie beschikbaar was gesteld, een Opel Tigra TwinTop ter waarde van 26.000 euro, was een dag eerder echter al vergeven aan Phil Taylor. Desondanks mocht Silverback twee dagen later toch de sleutels van de auto in ontvangst nemen.

In 2009 bereikte O'Shea de Lakeside-finale, waarin uiteindelijk Ted Hankey met 7–6 aan het langste eind trok. In 2012 verloor hij opnieuw de finale, dit keer van Christian Kist. In 2012 won hij wel de Dutch Open door in de finale met 3–0 te winnen van landgenoot Dave Prins.

Aan het einde van het jaar 2017 besloot hij over te stappen naar de Professional Darts Corporation (PDC).^[1] In 2018 keerde hij terug naar de BDO en plaatste zich voor de BDO World Darts Championship 2019. Hij verloor in de eerste ronde van Wesley Harms.

Gespeelde grandslamfinales

BDO

Resultaat	Nr.	Jaar	Kampioenschap	Tegenstander	Score	Variant
Runner-up	1.	2002	World Darts Trophy	Tony David	0 – 6	Sets
Runner-up	2.	2004	World Masters	Mervyn King	6 – 7	Sets
Runner-up	3.	2005	International Darts League	Mervyn King	11 – 13	Sets
Runner-up	4.	2009	BDO World Darts Championship	Ted Hankey	6 – 7	Sets
Runner-up	5.	2012	BDO World Darts Championship	Christian Kist	5 – 7	Sets
Runner-up	6.	2012	World Masters	Stephen Bunting	4 – 7	Sets
Runner-up	7.	2013	BDO World Darts Championship	Scott Waites	1 – 7	Sets

9-darters

Tony O'Shea's 9-darters op televisie

Jaar	Tegenstander	Toernooi	Methode	Prijs
2007	Adrian Lewis	International Darts League	3 x T20; 3 x T20; T20, T19, D12	Opel Tigra TwinTop ter waarde van €26,000

Resultaten op wereldkampioenschappen

BDO

• 2002: Laatste 32 (verloren van Colin Monk met 2–3)
• 2003: Laatste 16 (verloren van Colin Monk met 2–3)
• 2004: Halve finale (verloren van Mervyn King met 1–5)
• 2005: Laatste 32 (verloren van Marko Kantele met 1–3)
• 2006: Kwartfinale (verloren van Raymond van Barneveld met 3–5)
• 2007: Laatste 32 (verloren van Martin Adams met 0–3)
• 2008: Laatste 16 (verloren van Robert Thornton met 2–4)
• 2009: Runner-up (verloren van Ted Hankey met 6–7)
• 2010: Halve finale (verloren van Dave Chisnall met 3–6)
• 2011: Laatste 32 (verloren van Ross Smith met 1–3)
• 2012: Runner-up (verloren van Christian Kist met 5–7)
• 2013: Runner-up (verloren van Scott Waites met 1–7)
• 2014: Laatste 32 (verloren van Martin Adams met 0–3)
• 2015: Laatste 32 (verloren van Scott Mitchell met 2–3)
• 2016: Laatste 32 (verloren van Jim Williams met 0–3)
• 2017: Laatste 32 (verloren van Jim Williams met 0–3)
• 2019: Laatste 32 (verloren van Wesley Harms met 2–3)

WDF

World Cup

• 2003: Kwartfinale (verloren van Raymond van Barneveld met 0–4)
• 2005: Laatste 64 (verloren van Aodaghan O'Neill met 2–4)
• 2007: Laatste 64 (verloren van Rune David met 3–4)
• 2009: Winnaar (gewonnen in de finale van Joey ten Berge met 7–3)
• 2011: Laatste 128 (verloren van Anthony Forde met 3–4)
• 2013: Halve finale (verloren van Wesley Harms met 2–6)

WSD (Senioren)

• 2022: Laatste 24 (verloren van Kevin Painter met 2–3)
• 2023: Laatste 32 (verloren van Leonard Gates met 0-3)
• 2024: Laatste 32 (reglementair verloren van Andy Hamilton wegens een blessure)
• 2025: Laatste 16 (verloren van Derek Coulson met 0-3)

Resultaten op de World Matchplay

WSDT (Senioren)

• 2022: Laatste 20 (verloren van Brian Dawson met 7-9)
• 2024: Laatste 16 (verloren van John Henderson met 5-8)